saçların dalgalı değildi düzdü
yüzünse birkaç sivilceli yüzdü
bahar değildi ki gözlerin güzdü
nesine sevdim ki ben yarim seni


düğümlenirdi kısıktı sözlerin
öyle şuh şuh bakmıyordu gözlerin
fark etmedim yoktu esrar, gizlerin
nesine sevdim ki ben yarim seni


ne yıldıza benzerdin ne aya
güzellik mi yolda kalırdın yaya
ne desem bilmem endama boya
nesine sevdim ki ben yarim seni


birazcık sertti uzundu ellerin
bülbül gibi şakımazdı dillerin
açsa da tez solar idi güllerin
nesine sevdim ki ben yarim seni


bakma bütün bu sözler bir şakaydı
sana attığım acemi fiyakaydı
gönlüm ruhuna ve ahlakınaydı
yüreğini sevdim ben yarim seni