Gelişinle Kızılayda bir miting havasına bürünürdü yüreğim
Pankart açardı ve derdi ki, eğer kararlıysan;
‘’Sadece sarı saçlı, mavi gözlü olmadığım için öldür beni!’’
Hatta öldükten sonra içimi doldur!
Ya da kuyruk yağımdan sabun yap!
Böyle bir eylemi ancak sen gerçekleştirebilirsin


Oysa kızıl meydanlarda savrulurdu saçların
Gelişinle it gibi titrerdi koca şehir
Dış hatlardan bıkmıştın, haçlı seferleri düzenliyordu gözlerin
Dört köşemi ablukaya almış, hırs değil istavroz çıkarıyordun
Bedenimdeki kurşun deliklerine tıpa yapıyordum orta parmağımla
(Terbiyesizlik yapma!)
Düşünüyorum da don lastiğiyle boğmaya çalışan sen değil miydin?
Ön sevişmelerde kırıcı olduğumun ben de farkındayım
Ama alt dudağını süt dişlerimle kemirmemi, pekâlâ çocukluğuma verebilirdin


Eğer beni öldürmeye hala kararlıysan ilkel yöntemler kullan
Kurşuna diz, giyotine yatır ne bileyim yap işte bir şeyler
Bu gün ütopik bir ölüme gerçekten çok ihtiyacım var!


Aşk mekanizması üç parçadan oluşur
Sen, ben ve Tanrı
Tanrı ateşler
Sen saplanır
Ve ben ölür…


( Bu yazıyı sana göndermeyi inan çok isterdim, ama mektup zarfını eklemlerinden ayırıp bu şiiri yazmak için kullandım.)