AK BİR TEL OLUP
     SAÇLARIMA DÜŞTÜĞÜNÜN
          FARKINDA MISIN...

Güzel bir kadının tebessümünde
kabarıyor yalnızlığım
kırık ayağını sürüyüp giden bakımsız esmer bir kedi
dolanıp duruyor şehrin içinde
uzayıp giden telgraf tellerine tek bir kuş tünemiş
kış olsa gerek melül mahzun duruyor
kalabalıkta bir adam var elleri ceplerinde
uzayıp gidiyor yalnızlığım...

Hiç bir şeyi hatırlamıyorum son günlerde
Hatırlanmaya değer bir şeyleri olmamak ne kötü

Bir türlü onaramadım seni bir şeyin eksik
içimde dayanılmaz bir uyumak hissi bir de unutmak
bütün dünya nimetleriyle birlikte çizsem de seni
bir uyumak bir unutmak ... bir yerin eksik

Neler yapmadık ki biz vakti geçirmek için
İçimde gezen karartı; merhaba...

Gecenin bilediği bıçaksın sen
içimde depreşip duran
hep kelimelerin tükendiği yerde durur
anlatılmayı beklersin
kapında diz çökmüşüm, kelimesiz ve kılıçsızım oysa
bilirsin
birilsin de
bilmezlikten gelirsin

Bin yıllık mahpus gibi
deliriyor yalnızlığım...