Kaç yılında doğdum sahi ben
böyle dört yanı duvar
kaç bin yıldır yaşarım
saçlarımın böyle dağınıklığı
ellerimin bu mahzunluğu neden
dizlerim boş kalmasın diye
kendi başımı yasladığım
bulanıp tekliğe
hüznün göz bebeklerinde
yaşadığım nicedir

Ellerim buz tutuyor gitgide
bir kar kızını okşar gibi
bir şekilsiz eğri büğrü hayali
okşadığım nicedir
nicedir geceyim güneşe karşı
nicedir kurbağayım büyülenmiş
nicedir heceyim kırık dökük
nicedir, nicedir, nicedir
kar tanesiyim
çöle düşen


Bir ses ver
bu küf kokan
bu bin yıllık sükutu boz
duvarları yık
ellerin güneş yüklü güldür senin
kokunu sal! aydınlat!
ateş olurum okşa!
prens olurum öp!
bir ses ver
doğru-yalan
bir ses ver
uğur-bela
bir ses ver, bir ses
ne olursa!...