Kusursuz olmalıydı her şey

Zaman en güzel kıyafetini giymeliydi üstüne

Benim için

Güneş ilk sıcağını yüreğime vurmalıydı

Eritmeliydi buz tutmuş hayallerimi

Bulutların gizemine süzülmeliydi usulca sevdalar

Şimşekler çaktırmalıydı kör kalplere inat

Tertemiz yağmur damlalarına dönüşmeliydi ayrılıklar

Akıp gitmeliydi sessizce

Yağmurun damlalarıyla yıkanmalıydı kasvetlerim

Uzaklaşmalıydı ne kadar uzaklaşabilirse

Lekesi kalmamalıydı içimde

Geceye göndermeliydim yüreğimdeki karanlığı

Zifiri karanlığa gömülmeliydi yalnızlığım

İçimdeki çocuğu korumalıydım karabasan gecelerden

Yatırmalıydım gönül yatağıma

Üzerini örtmeliydim dupduru masum duygularla

En güzel uykulara kapatmalıydım gözlerimi

Kuşların kanatlarını takıp uçmalıydım düşlerimde özgürce

En aydınlık sabahlara uyanmalıydı gözlerim

İlkbaharın en güzel çiçekleriyle birlikte açmalıydı umutlarım

Mas mavi lobelya çiçeği gibi yaprakları olmalıydı arzularımın

Kusursuz olmalıydı arzular

Dört mevsimi de kusursuz yaşamalıydı bedenim

Son baharda tek tek sararıp solmalıydı

Dökülmeliydi dertlerim

Rüzgârlar alıp götürmeliydi en uzak diyarlara

Kışın ayazlarında donmalıydı acılarım

Hiç çözülmemecesine

Cemresi düşmeliydi gönlüme ilkbaharın

Kar boran yüreğimi dindirmeliydi baharın nazlı güneşi

Yazın sıcağına sermeliydim acısı dinmeyen yaralarımı

Kurumalıydı, soyulmalıydı kabukları bir bir

Nadasa bırakmalıydım soru işaretleriyle bitap düşmüş beynimi

Kusursuz olmalıydı her şey