Zorla gönderilmiş olsa bile senden uzağa
Çilem demiş, çekmiş taş zindanlarda
Ölmek için gelmiş sana,
Mesela; vatan adamı; Şair Namık,
Yatıyor toprağın Bolayır’da,
Trakya Fatihi Süleyman Şah yanında…
Özlemiş seni ışığı görmediği zindanlarda;
Mesela Şair Dulkadiroğlu Necip,
Gönlümüzde ve sende, Eyüp bayırında…
Diğer tarafta seni özleyip toprağım diyen
Sana yakın olup senden ayrı bırakılana
Niye gittin diye sorma,
Süzülüp gelsin ata toprağına,
Nasıl kalsın senden başka toprakta?
Sende yeşermiş, seni özlemiş damlana
Şimdi senden uzak, yabancı bir toprakta
Şair oğlun Nazım’a
Özlediği bir çınar altı yok mu toprağında?
Bilirsin hasreti vardır vatanına
Gönderilmiş olsa bile zorla…
***
Ey, mukaddes toprak;
Er ya da geç geleceğiz bağrına,
Suya hasret olduğunda,
Günlerce bulutları kolladığında,
Bulutun bıraktığı o ilk damla
Nasıl sevindirirse seni
Bir metre kare vatan toprağıyla
Sende sevindir bizim olanı
Bir çınar altında mesela,
Onu da al bağrına…
(Gürsel ÇOLAKOĞLU)