• İzEdebiyat > Eleştiri > Toplum ve Birey |
221
|
|
|
|
|
Başkası olmayı, kimliklere bürünmeyi hiç sevmez çocuklar. İçindeki çocuğu muhabbetle besleyip, aşkla büyütenler safiyane duygularını hiç yitirmezler.Cesurdur çocuklar! Yere, zamana, muhataba bakmaz entrika bilmez çocuklar.Çabuk küserler ama kin tutmaz çocuklar. Onlar sadece ama sadece kendileri gibi olurlar. Bir çok düş katili var;büyüdükçe, umutlarını, güvenini, masumiyetini kaybedenler var.Hayata çocuk yüreği ile bakmayı başarabilmek; içindeki çocuğu besleyen ve ona değer verene gülümser...
Neden güveni değil de, kuşkuyu öğretiyoruz çocuklarımıza "onlar bizim geleceğimizin neferleri" diyoruz da. Neden sevgiyi değil de, sevgisizliği öğretiyoruz neden?
|
|
222
|
|
|
|
|
Özürlüler İdaresinin yaptığı bir araştırma sonuçlarına göre Türkiye’deki engelli vatandaşlarımızın %65’i tanımadığı kişilerin alay, aşağılama vb davranışlarından şikayetçiymiş. |
|
223
|
|
|
|
|
Su, önlenemez bir akışkandır. Yatağında akmazsa, akmak için yeni yollar arayacaktır kendine. Arayış uzun da sürmeyecektir. İlk bulduğu boşluktan akıp gidecektir. Dünyaya egemen canlılar, insanlar olarak kontrollü biçimlerde akıtırsak, örneğin elektrik enerjisi elde edip, yaşamlarımız aydınlatabiliyoruz. Kontrolü unutup suya bırakırsak; yaşamın vazgeçilmez temel kaynaklarından olan aynı su akıp giderken, yaşamları da alıp götürüp, karartabiliyor. Karar insanlarındır. Aynı kaynak ve kaynakların yararlı-zararlı özelliklerinden birini seçme kararı insanlarındır. |
|
224
|
|
|
|
|
Hadi Hindistan’dakilerin, reankarnasyon inançları var, peki bizim derdimiz ne ki, yalnızca bir kere gelebileceğimiz şu hayatta, doyumsuz hırslarımıza yenilip giderken, yanımıza kâr kalacak tebessümlerimizi herkesten saklıyoruz? |
|
225
|
|
|
|
|
İnsanlığın büyük evi dünyamızın beğenilerek, insanca yaşanılacak bir yer olmasını istiyorsak; sorunların değil, çözümlerin bir parçası olmalıyız. |
|
226
|
|
|
|
|
1 Mayıs,1880’ lü yıllarda en vahşi halini sürdüren ABD kapitalizmine bir başkaldırı eylemlerinin kök saldığı gündür...
|
|
227
|
|
|
|
|
Gelen zaman, geçen zamana denk düşmüyor bugünlerde... Her şey gerçek rengini yitirmiş gibi... |
|
228
|
|
|
|
|
Vicdanlar, irtifa kaybederek herhangi bir düzleme zorunu iniş yapmış ve yahut en kötü ihtimalle bulunduğu koordinatta parçalara ayrılmış bir uçağın "kara kutu"su gibi, iç monologlarımızı kaydeden bellek konumundaydı. Ve bu kara kutu okunmadan o uçak hakkında bilgi sahibi olmak hiçte doğru değildi.
İç gözümüze doğrultulmuş bir başka projektörün varlığını iliklerimize kadar hissedememek mi bunca Kabilî fatura? Hesabı neden Habil'lerin ödemesi gerekiyor? |
|
229
|
|
|
|
|
Devletimizin halkıyla barışması ve kaynaşması bağlamında gelinen nokta... |
|
230
|
|
|
|
|
Bu kadar bencil hatta bu kadar sadist olmayı nasıl başarabildik? İnsanların acı çekmesine bu kadar kolay tahammül edebilmeyi, ‘Benim dışımda herkes haksızdır!’ diyebilmeyi nasıl öğrendik. |
|
231
|
|
|
|
|
Bu programlar sayesinde çoğu insan ikinci baharını yaşamak için sıraya girmiş. 18’inden sonra yaş sınırlaması yok. 80 yaşını aşkın bayanlar ve erkekler bile adeta koşarak geliyor hayat arkadaşını aramaya. Kimi bakıma muhtaç, kimi sığınmaya. Kimi hayatının aşkını arıyor, kimi beyaz atlı prensini. Yoksulluktan kurtulmak isteyenler de çoğunlukta. |
|
232
|
|
|
|
|
Peki kimden, neden, nelerden kaçıyordu o insanlar? İnsan kendisinden, belleği ve anılarından kaçabilir mi? İnsan beyni bilgisayar beyni değil ki sıfırlanıp, bir anlamda yenilensin… |
|
233
|
|
234
|
|
|
|
|
Peki ne olacak bu ilçenin hali; ne olacak bu çocukların durumu? İlçe de, çocuklar da sahipsiz olmuş olmuyor mu? Bunları, şimdi kendimize dert edinmezsek, yarın hepimizin başına dert açacaktır. Hiç kimse bu konuya duyarsız kalamaz veya kendini sorumsuz göremez. Bu güzelim ilçe hepimizindir ve hepimiz çare aramakta ve çözüm üretmekte sorumluluk duymalıyız. |
|
235
|
|
|
|
|
-“Bir kadın parçalandı dün, o nedenledir bu sessizlik ve tenhalık!”
Kızımla olduğumuz yerde donmuş gibiydik, dudaklarımızdan aynı anda şaşkınlık nidası sözcük yuvarlanıvermişti:
-“Nee!” |
|
236
|
|
237
|
|
|
|
|
Muhalif ve tarafgirliğin özünde aynılığı ve kurumsal olarak muhalefetin asılsızlığı üzerine |
|
238
|
|
|
|
|
Ressam olsaydım kesinlikle basit insan manzaraları resmederdim. Sırıtık gülüşlerin, aptal bakışların ve çoğunluğu üniversite mezunu olan insanların resmini çizerdim. Ha sanmayın ki resimlerini yaptıklarımı fırça darbeleriyle döverdim ya da onlara söverdim. |
|
239
|
|
|
|
|
Televizyon kanallarına çoğu kez kızsak bile bazen ele aldıkları toplumsal konular ve işleniş şekli çok etkili olabiliyor. |
|
240
|
|
|
|
|
Sabah işe gelirken gördüm o amcayı. Kaldırımın kenarına öylece uzanmış, sanki her şeyi boş vermiş gibi gökyüzüne bakıyordu. Siyah ve bir giysiden başka her şeye benzeyen pantolonu yırtılmış, dizi kanıyordu. Yanında birkaç polis, amcaya sorular sorarak ne olduğunu anlamaya çalışıyorlardı. Oysa her şey açık seçik belliydi. Amcanın elindeki simit tablası yola saçılmış, hatta birkaç simidin üzerinden de arabalar geçmişti. Belli ki, arabanın biri amcaya hızlı bir şekilde vurmuş ve durmadan kaçmıştı. Üstelik başka hiçbir araç da durmamış, bu adamcağızı kırılmış dizi, dönmüş başı ve insanlara lanet okuyan kalbiyle kaldırım kenarında yalnız bırakmışlardı… |
|
Anasayfa
