• İzEdebiyat > Eleştiri > Toplum ve Birey |
61
|
|
|
|
|
Birbirimize olan kinden nefretten bizi ne kurtaracaksa geleceğimizin daha güzel olması için ona şiddetle ihtiyacımız var.Yoksa her gün gelişen teknolojiyle güçlenen silahların acımasızlığı ile kendi kendimizi yok edeceğiz. |
|
62
|
|
|
|
|
İpsiz sapsız havada asılı duran taş hep başkalarının oradadır. Kendiliğinden yanan Selahattin' nin lambası da öyle, uçan halılar da. Aksi takdirde eleştirenlerin de bir savurmalı ipi olur. Hani binadan binaya atlayan, oradan buraya zıplayan. |
|
63
|
|
|
|
|
“Uyanış”, fabrikada çalışan işçi bir kadının sabahın erken bir saatinde kalkması ve uyku sersemi bebeğini kreşe götürmek için hazırlanmasıyla başlar. Ama evden bir türlü çıkamaz. Çünkü evin anahtarını bulamaz. O evin anahtarını nereye koyduğunu hatırlamaya çalışırken anlattığı kısa anlık öykülerle bize hayatı hakkında ipuçları verir. Nasıl deli gibi çalıştığını, kocasının ilgisizliğini hep bu anlık tepkilerden öğreniriz. O hazırlanmış, evden çıkmaya çalışırken yatakta uyuduğunu farz ettiğimiz kocasına dönerek, “ ben de senin gibi çalışıyorum. Tek istediğim benim sorunlarım olabileceğini anlaman” der. Anahtarını ararken biz de onunla birlikte her gün sabahın kör karanlığında yollara dökülen binlerce kadının traji komik hikayesini dinleriz. İşçi kadın anahtarı bulabilecek mi? İşe ve kreşe zamanında yetişebilecek mi? |
|
64
|
|
|
|
|
"...Bu sözler mucizevi bir şekilde etkisini göstermiş ve sahada sanki tükenmez bir enerjiyle oyun oynamışlardı. Sonuç kaçınılmazdı. Türk takımımız dünya üçüncüsü olmuştu. Mektupla gelen sinerjik iletişim, takım ruhunu sağlamıştı..." |
|
65
|
|
|
|
|
Ben ve ailem senelerce katı yağ yemedik, yemeklere koymadık, sıvı yağı tercih ettik. Çelik tencereme metal kaşık sokmadım, tahta kaşık kullandım. Et suyu tabletleri yerine, tavuk ve kıymayı kullandım, yoksa yerine baklagilleri pişirdim. Yoğurdu plastik kaplardan almadım, kendim cam kavanozlarda mayalayıp aileme yedirdim. Market alışverişlerimde; meyve sularının cam şişelerde olanını tercih ederken de içeriğine bakıp kansere neden olan E 330 içermeyeni satın aldım. Diş macunlarını banyomdan eksik etmediğim gibi diş fırçalarımızı iki ayda bir değiştirdik. |
|
66
|
|
|
|
|
-Haksız yere suçlanmam sağlığımı da olumsuz yönde etkiledi,bir türlü iyileşememeyi buna bağlıyorum.
-Haklısın. İftira, kılıçtan daha zalim bir silahtır, çünkü iftiranın açtığı yaralar hiçbir zaman kapanmaz.
|
|
67
|
|
|
|
|
ÖrtmNim sEn Bize oKuMA YzMa ÖretTİN. S.s by XD”
“Hay öğretmez olaydım. Kiiim ben mi! İyi de yavrum ben senin okuyup yazdığın dili bilmiyorum ki! Sonra parmak kaldırmadan ulu orta feyzbOkıma niye yazıyorsun çocuğum? Velilerinize söyleyin beni arkadaş listelerine eklesinler. Tüm “Gayret ederse başarabilir”lerimle, “Aslında çok zeki ama çalışmıyor”larımı geri alacağım. Ayrıca öğretmenler gününü kaldırdım takvimimden zira ben artık “örtmen” değilim. Evet… Hem klasik hem de zincirleme bir trafik kazasında meslek aşkımı kaybettik… Cenazede öğrenci, öğretmen, idareci, eş dost, müfettiş olmadığından imamın; “Merhumu nasıl bilirdiniz” sorusunu tek bir ağızdan cılız bir sesle“ İyi bilir idik” diye cevaplayarak gömdük müteveffayı. Dilek, şikâyet, kırpık kelime, solmuş çiçek masrafı yapmayın çünkü hak etmiyor. Zaten son nefesinde o da“hakkım varsa helal hoş etmediğimi söyle” dedi ve cümle sonuna gülümseme işareti eklemedi.
|
|
68
|
|
|
|
|
Tarihin bu ülkeye yüklediği anlam aşkta kendini epeyce hissettirmektedir. Ganimetçi bir geçmiş mi buna sebep olan yoksa burjuvalaşamamış nesiller mi, yoksa hiç ilgisi yok biz çok farklıyız diyen anlayış mı? Cukkacılarla romantikler arasına sıkışıp kalanlar sorsunlar bu soruyu kendilerine. Aşkla tarihin ne alakası var diyenleri de gayet normal karşılıyorum çünkü onlarda Cemal Süreya’nın ülkesinin vatandaşları. |
|
69
|
|
|
|
|
İspanya’da bir baba, çocuklarının vefasızlığı yüzünden onlara son bir hayat dersi verdi. Baba, kendine karşı hayırsız olarak nitelediği çocuklarını mirastan mahrum etti, Bu yetmedi, ölmeden önce vasiyet ederek mezartaşına “Babayı aldınız” ibaresini yazdırdı. |
|
70
|
|
|
|
|
“Trabzon dört bin yıllık tarihi geçmişi olan bir kültür ve sanat şehridir” sözü dillere pelesenk olmuştur. Fakat bu kalıplaşmış sözü besleyen ve geçerli kılan kültürel etkinlikler yeterli değildir. Bundan önceki belediye yönetimi birkaç şarkı türkü yarışmasından başka bir şey yapmadı beş yıl boyunca. Yeni belediye yönetimi iş başına geldikten sonra, belediyenin kültür ve sanata katkısı hissedilir şekilde arttı. Trabzon’da kültürel hareketlilik başladı.
|
|
71
|
|
|
|
|
Mahallendeki güzel kızların adını, nerde oturduklarını bilirsin belki ya da okulundaki kızları nasıl baştan çıkarabilirimi belki de derslerinden, sorumluluklarından daha fazla düşünmüşsündür.
Ah bayanlar, makyaj malzemesi çeşitleri, bu yılın moda çizgileri ve renkleri sorulsaydı duraksamadan cevaplayabilirdin belki,ama aynı apartmandaki komşularını bilmeyen sen elbet ortadoğu ülkesi olarak Hollanda, japonya diyecektin. |
|
72
|
|
|
|
|
Bir palto kaç para? Üşüyorum, değerim buz olmak... Arkadaşlarım nerede? Mangal yürekli insanlar nerede, sıcak ellerini uzatsınlar bana. Üşüyorum. Herkes neşeli şarkılar eşliğinde çayını yudumlamakta. Simit satsam, züppelerin ite kediye benzeyen çocukları dalaşmakta bana. Herkes gücünün yettiğine aslan ya da paşa. Tüm krallıkları yıkmak istiyorum şu an şu vakit. |
|
73
|
|
|
|
|
Sarhoş tiplemelerinin en güzel örneklerini bize kahkaha attırırken düşündüren Levent Kırca sergilemektedir. Tipi zaten rolünün adamı olduğunu göstermektedir. Bir de işin içinde tiyatroculuk olunca rol için bulunmaz kaftan olmaktadır. |
|
74
|
|
|
|
|
170 yıl önce italyan phılıp fallmerayer, bölgeye yaptığı seyahatten memleketine dönerken, denizin yağladığı topraklardan, canik dağlarının zirvesine doğru bakar ve duygularını şöyle yazar defterine: “hoşça kalın yumuşak dalgalı tepeler; hoşça kalın meşe ormanları, bana barışınızı verin, bana sessizliğinizi batı’ya konuk armağanı olarak götürmem için verin!” |
|
75
|
|
|
|
|
Kin ve nefret politikalarına inat; sevgi ve hoşgörü kültürünün barış ve dostluğun çok önemli bir aracı olabileceği tüm çıplaklığıyla bir kez daha görüldü. Barış sermayesini hoyratça harcayanların yanlış bir yolda olduğu bir defa daha ortaya çıktı. Bu karşılıklı sevgi ve hoşgörü gösterileri, halkların yüreklerinde besleyip büyüttükleri sevgilerinin bütün meseleleri aşacak kudrette olduğunu gösterdi. Rusya’nın Trabzon Başkonsolosluğunun gayretleriyle gerçekleştirilen dostluk ve sanat günleri birkaç gün daha devam edecek.
|
|
76
|
|
|
|
|
‘’Kadınlar çiçektir.’’ derler. ‘’Kanla sulanmasın, yalanla oyalanmasın bu çiçekler.’’ |
|
77
|
|
|
|
|
Ülkemizde pek çok okulun değişik periyotlarda çıkardığı okul dergileri vardır. Bu dergiler okulların dışarıya açılan penceresidir. Bu dergilerde ilk yazılarını ve ilk şiirlerini yayınlama imkânı bulanlar arasında geleceğin şair ve yazarları da vardır şüphesiz. Bunu düşünerek her okulun bir dergi çıkarmasının elzem olduğuna inanıyorum. Hatta Milli Eğitim Bakanlığı, okullara dergi çıkarma mecburiyeti getirmesi, çıkacak dergileri maddî yönden desteklemesi gerekir. Bu, yarınlarımızın daha aydınlık olması için tutulacak bir yoldur.
|
|
78
|
|
|
|
|
“Bizde olsaydı nasıl karşılanırdı?” diye merak ediyordum. Bu merakım da Antalya’da giderildi. “Çocuk Gelin” deneyi Antalya Rotary Kulübü tarafından Antalya Atatürk Parkı’nda yapıldı. Adına “Toplumsal Duyarlılık Testi” dendi.
ABD’de yapılan deneyle hemen hemen aynıydı yapılan duyarlılık testi. Aralarındaki tek fark, adamın 60 değil, 35 yaşında, kızın da 11 yaşında olmasıydı. Yani bizimkiler, biraz daha insaflı davranmış ve erkeğin yaşını yarıya düşürmüşlerdi. |
|
79
|
|
|
|
|
To be or not to be; that is the question..(W.Shakespeare)
Yazmayayım, herşeye maydanoz olmayayım diyorum ama çıkarılması düşünülen kürtaj yasası konusunda sessiz kalmak da olmazdı bir kadın olarak.
Yalnız benim durum biraz karışık, ben hem kürtaja, hem kürtaj yasasına karşıyım..
|
|
80
|
|
|
|
|
Millet olarak sevgi, saygı ve hoşgörümüzle tanınırdık. Dünyaya insanlığı ve gerçek medeniyeti biz öğrettik. Fakat nedense son senelerde bir garip millet olduk. Menfi bir değişim süreci geçiriyoruz. Büyüklerin küçüklere sevgisi, küçüklerin büyüklere saygısı kalmamış. Edep erkân buharlaşmış; herkes burnunun dikine gidiyor. Değerlerimiz iyice aşındı.
|
|
Anasayfa
