Uzun zamandýr beri elim yazmaya varmýyor, çünkü habire sapýtan þekerim, can kýzýmýn baðýra çaðýra geçen diþ çýkarma dönemi, anlamsýz bir þekilde ruhumu kaplayan isteksizlik ve tembellikten dolayý yazamadým....yazamadým (sanki sizinde pek bi umrunuzda ya!)
    Yaklaþýk bir saat önce bilgisayarýn karþýsýna geçtim. Niyetim nerdeyse altý aylýk olan kýzýmla yaþadýklarýmý mizah sýnýrlarý içinde size anlatmaktý.. yazýnýn baþlýðý filan, hatta yazýnýn kendisi bile hazýr, son iki gündür yazýyý kafamda tasarlamýþþým bir tek kaðýda dökme iþi var...
    Yarým sayfa yazdým yazmadým cep telefonum çalmaya baþladý saate baktým sabaha karþý 03:50 bu saatte arasa arasa benim gorancý teyzem arar diye düþünürek açmamaya karar verdim. Nasýl olsa bir kaç kez çaldýktan sonra “aradýðýnýz kiþiye ulaþýlamýyor...”gibisinden almanca bir þeyler devreye girecek.
    Tabi siz bu arada gorancý teyzemi tanýmýyorsunuz ama bu tanýmamazlýðýnýz pek önemli deðil. Çünkü bende tanýmýyorum!.
    Bu gorancý teyzemle sadece gýyabýnda olmak üzere yaklaþýk 4 aydýr tanýþýyoruz ! teyzem saðolsun muntazam ayda üç dört defa, olmadýk zamanlarda arar.Ve yine saðolsun kendisi tek kelime ne Almanca ne Türkçe nede Ýingilizce biliyor. Ama ýsrarla beni aramaktan vazgeçmiyor.
   Genelde bu mecburi telefon görüþmemiz saðlamýndan bir yarým saat sürer. Bazen ben susarým o “goran dobreçivski goran, goran köteki bratisla... ” gibisinden uzun uzadýya konuþur. Bazen ben sevdiðim þiirlerden bir demet okurum yada o anda yazmakta olduðum yazýmdan kesitler okuyarak fikrini sorarým.
   Eðer çok ters bir zamanda aramýþsa ana avrad düz giderim telefonu yüzüne kapatýrým. Bazen o telefonda aðlamaklý olur, bazen ise þuh kahkahalar atar.... Zannýmca bu Goran denen pezevenk! bu teyzemin ya oðlu yada yavuklusu ve teyzemin elinde bundan baþka bir telefon numarasý olmadýðý için bir umut belki bulurum hesabý habire beni arýyor.
    Baktým ýsrarla telefon çalmaya devam ediyor bende. “Buyur gorancý teyzem ne istiyon?” Diye açtým...telefonun diðer ucunda gorancý teyzem yerine yýllardýr yüzünü görmediðim, sesini duymadýðým eski bir dostum vardý, daha hal hatýr sormadan aðlayarak “baþýmýz saðolsun bizim deli Aydoðaný kaybettik” dedi ve hýçkýrýklarla telefonu kapattý.....
   Ben o gece aðlamaktan þiþmiþ gözlerimle yataða girdiðimde gün çoktan aðýrmýþtý... ne kadar uyumak istesemde uyuyamýyordum..yanlýþ hatýrlamýyorsam Aydoðan 37 yaþýnda olmalýydý, yani ölmek için Aydoðan’ýn deyiþi ile söylersek “þalteri indirmek” için oldukça erken bir vakitti yahu.(rahatmý battý eþþolusu!)
   Öðleye doðru votka þiþesinin yarýsýna geldiðimde dostumun ölüm sebebini öðrenmek için bu acý haberi veren dostumu aradým... Sebebi bizim Aydoðan babaanesinin tansiyon haplarýndan bir kutu içerek þalterini kendisi indirmesiymiþ....
    Eminimki sizin de hayatýnýza girip, çýkan insanlarýn arasýnda bazýlarý varki o insaný tanýdýðýnýz için kendini mutlu ve bahtiyar sayarsýn. Ýþte Aydoðan da benim tanýmaktan, dostu olmaktan mutluluk duyduðum can bir dostumdu...

   Durun hele ben size deli Aydoðaný ile ilgili anýlarýmý anlatayým;

* * * *
   Bir kýþ günü beþ arkadaþ sabaha karþý külüstür bir reno 12 (Renault) ile Kemer’den Antalya’ya geliyoruz. Arabayý kullanan arkadaþ hariç hepimiz zil zurnayýz. Ve hep beraber “biz her gece heybelide mehtaba çýkardýk” isimli þarkýnýn topluca ýrzýna geçtiðimiz bir anda reno taklalar atmaya baþladý ve büyük bir gürültüyle durdu. Antalya konyaaltý mevkiinde bir Türk mühendislik harikasý trafik göbeðinin olmasý grekenden çok büyük bir göbek olmasý ve bununlada sürücü arkadaþýn beceriksizliðiyle birleþmesi sonucu nur topu gibi! Bir trafik kazamýz olmuþtu.
    Bir mucize! eseri olsa gerek bir kaç ufak sýyrýktan ve kol kýrýlmasýndan baþka bir hasarýmýz yoktu . Ama durmamýzý saðlayan elektirik direðin yolun ortasýnda boylu boyunca yatmaktaydý.
   Neyse biz kazanýn þoku ile haþýr neþir iken bizim deli Aydoðan yolun ortasýndaki çimlerim üzerine diz çökmüþ bir þekilde dizlerini iki eliyle döverek bozuk plak gibi “kaçýn laa kaçýn patlayacak” diye feryadý figan ediyor. Renonun sahibi Ýhsan Aydoðanýn ensesine okkalý bir þaplak yapýþtýrdýktan sonra “ne baarýyon lan hayvan? Depoda 250 bin liralýk benzin var patlasa puff diye sönüverir” demesiyle trafik polisleri dahil herkes gülmekten yerlere yatýyorduk...

* * * *

   Bu Aydoðan’nýn ilk ölüm haberi deðildi bundan önce 1996’nýn yazýnda çalýþmakta olduðum tatil köyüne sabah erkenden “Aydoðan öldü” diye haber gelmiþti. Bereket ayný gün öðle üzeri olayýn yanlýþ bir anlaþýlmadan kaynaklandýðý Aydoðan’ýn ölmedi haberi yetiþmiþti imdadýmýza...
Sonradan Aydoðan’dan öðrendiðimize göre olay þöyle geliþmiþ;
    Sýcak bir Aðustos gecesinden içmeye baþlayan Aydoðan sabaha karþý Antalya limanýndan soyunup cýs çýplak denize giriyor bizim deli. Belli bir süre kulaç attýktan sonra bir bakýyor evleri limandan daha yakýn “ee buraya kadar gelmiþken geriye dönmeyim” deyip yallah eve doðru yüzüyor... bitkin ama ayýk bir halde falezlere (kayalara) týrmanýp anadan üryan asansöre binip 9. kattaki evlerine çýkýyor paspasýn altýndan yedek anahtarla eve girip vurup kafayý yatýyor.
    Sabah balýkçýlar Aydoðanýn elbiselerini cüzdanýný ayakkabýlarýný bulunca polise haber veriyorlar gelen memurlar bizim deliyi tanýyorlar. (gerçi o zamanlar tüm Antalya polisleri tanýrdý bizimkini) kýsa bir deðerlendirmeden sonra memurlar Aydoðan’nýn intihar ettiðine kanaat getiriyorlar. Aydoðan’nýn babasýný tanýyan bir polis sayesinde ellerinde Aydoðan’ýn eþyalarýnýn olduðu poþete eþliðinde babasýnýn dükkanýna gidiyorlar. Polisler lafa nasýl baþlayacaklarýný bilemeden eveleyip gevelerken Hamdi amca “ne oldu yine ne yaptý? benim eþþolusu.....” diye sövüp saymaya baþlayýnca gençten polisin bir dayanamayýp “Hamdi amca bu sefer iþ ciddi... baþýn saðolsun galiba senin oðlan Aydoðan intihar etmiþ” deyivermiþ.
   Hamdi amca ise “nasýl olur ya? Ben sabah dükkana gelirken odasýnda yatýyordu eþþek sýpasý” demiþ. Ama söz konusu olan Aydoðan olduðu için “Durun hele bu þu sýpaya bir bakýp gelim” deyip Arabaya atladýðý gibi eve gidiyor.
   Tabi bizimki kýçýnda uçuþan pireler eþliðinde derin uykuda. Hamdi amca bunu böyle cýs cýbýldak uyurken bulunca kan beynine hücum ettiðinden olacak yermisin yemezmisin deyip buna sille tokat giriþiyor Aydoðan’da habire “Baba ne vuruyon ya?” dedikçe Hamdi amca daha bir hiddetlenerek “sus eþþolusu” deyip basýyor tokatý..

* * * * *
   Aydoðan’ýn maceralarý bitmez. Laf aramýzda deliydi meliydi ama insan gibi insandý benim güzel dostum.
Aydoðan en çok...
... Kedileri severdi,
... “Caart kaba kaðýt” demeyi severdi,
... “Valla yalaným varsa birasýz kalayýmki” diye yeminler ederdi,
... “Aristo gibi kýçýnda don durmasýn” diye beddualar ederdi,

   Lan Aydoðan, olum beni duyuyorsan? yuh olsun sana eþþolusu.. þimdi o buz gibi biralarý, doyulmayan sohbetleri, ipe sapa gelmez deliliklerini býrakýp gidecek ne vardý laa??

Mýsmýl olun
Þalterinize sahip çýkýn indirmeyin, indirtmeyin