Sanki bir kýþ gelmiþ gibi. Hafif yaðan bir yaðmur var.

Bulutlardan akan yaðmurun, berrak, saf taneleri saçlarýmý ýslatýyor. Keþke yanýma þapkamý alsaydým. Aklýma geliyor, marketten fazladan aldýðým bir poþet iyi ki montumun cebinde duruyor.

Hemen çýkartýp poþeti kafama geçiriyorum. Parka doðru yürüyorum. Kahverengi aðaçlarý, yeþeren, sonra da kararan yapraklara büyük bir üzüntü içerisinde bakýyorum.

Acaba bu kaçýncý kez defalarca dökülen yapraklar.

Yaðan yaðmur, içimde bir burukluða sebep oluyor. Islýk çalarak ellerim cebimde olduðu halde parkta dolaþýyorum.

Onu arýyorum...Acaba nerede?

Hemen her yere bakýyorum. Aðaçlarýn dallarýna, çimlerin arasýna, banklarýn kenarýna bakýyorum ama onu bir türlü bulamýyorum.Ýþte onu yeniden arýyorum.

Topal serçe'yi arýyorum.

Þimdi nerdedir. Son olarak üç gün önce görmüþtüm. Ýnþallah baþýna bir þey gelmemiþtir. Günlerdir uyuyamadým. Ona bir þey olursa ben ne yaparým.

Aman Allah'ým bu gelen topal serçe deðil mi? O deðil mi? Evet o. Kesinlikle o... Çok seviniyorum. Yaþýyor iþte, hayat devam ediyor. Pýr pýr uçarak geliyor. Çimlerin arasýna konuyor. Topraðý gagasýyla karýþtýrýyor.

Bir solucaný gagasýnýn arasýna alýp, tekrar geldiði gibi pýr pýr uçuyor. Yüzüme bile bakmýyor. Bana kýrgýn anlaþýlan. Ama çok haklý, onu ihmal ettim... Ýmkaný olsa da onu bir veterinere götürsem. Ama bu imkansýz. Bunu biliyorum.

Zavallý solucan. Ay içim cýz ediyor. Serçenin bir ailesi var mýdýr acaba?. Mutlaka vardýr. Ya solucanýn?. Eminim onun da vardýr. Hangisine üzüleceðime þaþýrýyorum. Ama yaralý serçe'nin yaþadýðýna çok seviniyorum.

Yaðmur tanelerini azalttý.

Poþeti kafamdan çýkartýyorum. Artýk gidebilirim. Ne göreyim, bir amca pamuk þekeri satýyor. Alýp yesem mi acaba diye düþünüyorum. Uzun süredir de yememiþim. Dayanamýyorum. Annemin verdiði harçlýða bakýyorum. Evet, evet yeterli param var.

Gidip bir tane pamuk þekeri alýp banka oturuyorum. Ve yemeye baþlýyorum. Ne cici pamuk þekeri. Kocaman pamuklu þeker. Rahmetli dedemin sakallarý gibi. Yerken kart kurt sesleri ne de güzel çýkýyor.

Karþý banka iri yarý bir amca gelip oturuyor. Elinde bir poþet var. Poþetin içinden bir armutu çýkartýp yemeye baþlýyor. Armutu koca diþleriyle çok fena ýsýrýyor. Amca ile göz göze geliyoruz. Asýk suratlý bir amcaya benziyor. Suratý da çok kýllý.

Ne pis adam...

Burnundan, kulaklarýndan dahi kýl fýþkýrmýþ. Kocaman bir burnu var. Mini minnacýk bir gorile benziyor. Ne göreyim, armutu yedikten sonra kalan artýðý yere atýyor, bir de üstüne tükürüyor. Sonra bir tane muz çýkartýyor. Ýnanamýyorum. Muzu kabuklarýyla beraber yiyiyor.

Ne yapýyor bu amca. Þaþkýným. Soru soran gözlerle bakýyorum. Amca da bana bakýyor. Yoksa benim pamuk þekerimi mi yiyecek ? Korkudan titriyorum. Ýnþallah bana bir þey yapmaz. Amca birden kýzýyor:

"Deminden beri ne bakýyon lan, karþýnda ayý mý oynuyor." diye baðýrýyor...

Korkuyorum, ayaða kalkýp kaçýyorum oradan. Niçin, neden kýzdý bu amca.

Babamýn bakkal dükkanýna gidiyorum. Babam raflarý düzeltiyor. Babama þikayet ediyorum.

"Babacým, babacým, bir amca bana parkta çok kýzdý biliyor musun?" diyorum.

Babam kafasýný çeviriyor, bana baðýrýyor, üstelik birde kýzýyor...

"Amcaným .mýna koydurma lan..Ulan hergele, ulan eþþeoðlueþek çocuk musun sen oralarda geziyorsun. Kýrk üç yaþýndasýn hala parklarda mý dolaþýyorsun. Üstelik bir de dükkaný kapatmýþsýn. Maliyeden memurlar geldi teftiþ için, çabuk büroya git, hýyar, sen adam olmayacaksýn hadi çabuk ol." diyor.

Bakkaldan koþarak çýkýyorum. Babam da kýzdý iþte. Herkes kýzýyor bana.

Bundan sonra kimseyle konuþmayacaðým.

Bana ne!

Küstüm.