"“Yazmak, saçma sapan fikirleri kağıda döküp, sonra da onları makyajla podyuma çıkarmak gibidir.” – Franz Kafka"
"“Yazmak, saçma sapan fikirleri kağıda döküp, sonra da onları makyajla podyuma çıkarmak gibidir.” – Franz Kafka"
İşçiler,üst üste istiflenmiş saman ve çalaz karışımı yatakları indirerek odaya serdiler.Oda,iki oda büyüklüğünde dar ve uzundu.Duvarlar,bir insanın yetişebileceği yükseklikte boydan boya aralıklarla çivilenmişti.Duvarlar,geçmiş yıllarda yaşananların izlerini taşıyor gibi bir görüntü sunuyordu.Aralıklı olarak yazılan yazılar ve resimler dikkatli bakıldığında insanın yüzüne çarpıyordu...
Bireysel geleceğinde olduğu gibi Yerel halkın geleceğini tayinde az veya çok belirleyici olabilecekti, belki de. Buda kendisinin yüce varlığın gücüne yakınlaşması demekti...
YZ
Gençlik yıllarımda Ünye'deki fındık işçiliğini anlatmaktayım...
…”kadın var varlığını bilmek yeter”…tekrarladı son cümlesini…yineledi…bir kez daha…özümsemeye başladı son cümlenin içerdiği anlamı…gözlerini kapattı…başı hafifçe dönemeye başladı…”kadın var varlığını bilmek yeter”…
Şule duvardaki saate baktı. 13.30’u gösteriyordu. Usulca annesinin yanına gelerek;
—Anneciğim benden istediğin bir şey var mı? Biliyorsun bugün günlerden cuma ve az sonra arkadaşlarla evin bahçesindeki çardakta buluşacağız.” Dedi.
O sırada mutfakta olan Nermin Hanım, öğle yemeği için gerekli hazırlıkları yapmakla meşguldü. Kızının
gece çökmüştü berlin'e.Tüm canlılar bir tarafa kaçışıyordu.Kimse ne yapacağını bilmeden yaşayamaya çalışıyordu ama umarsızca hiçbir şeye bulaşmadan.Böyle kötü bir ortamda biri geliyordu herkes için umut getiriyordu.Düşmanlarıyla cesurca ve ölümüne savaşıyordu ama bu savaşın sonunda kim ölürdü kim sağ kalırdı o bir bilinmezlik.Karanlığa bir güneş gibi doğmayı umuyordu
Canım.
Gerçekten yanında olmam gerekiyordu.
Seni battaniyeye sarıp sarmalamam ve de.
Eline, sıcak içilesi bi' şey tutuşturmam...
Büyükannesi nasıl bir cevap vermesinin uygun olacağına karar vermekte bocalıyordu…
"Beyaz pamuğu siyaha boyarsan siyah pamuk olur."
Verdiği cevaba için için güldü.
"Büyükanne, Tanrı bizi niye siyaha boyamış?..."
"O ne biçim söz?"
