"“Yazmak, çoğu zaman düşündüğünü söylemekten çok, düşündüğünü saklamanın en uzun, en karmaşık yoludur.” – Franz Kafka"

Şiir > Anı

üzgün

Pencere

Saraycığın tahta penceresi... / Koyardım yanağımı omzuna,kıymıkların canımı acıtsada... /

karamsar

Gidişler

hep geniş zaman döşeli bir evdeyim / değirmisi boynumda iğne oyalarıyla

olumsuz

Düzen

Şu çizgili beyaz kağıt gibi / düzen içinde olsaydı hayatım /

üzgün

Gece Deniz

deniz yağmur ağlıyordu / kanter içindeydi gözyaşlarım / ölüm iki

üzgün

Celpname

beraberinde / kefilin olan sesini / ismini de / götürmeliydin

Başa Dön