üzgün
Gün Batımı Gibiydi Gidişin
ıslaktı bakışların, üşütüyordu / ince bir hüzündü gülüşün / suskunluğun
Şiir > Anı
karamsar
Kör Talihle Kahpe Felek Bir Gün
Birini bir ağacı kökler gibi içinden aldıklarında / Birini ‘dur sakın hemen olmaz’
olumsuz
Anlamış Olmak Ne Zor
anlaştığımızı sanıyordum.dalmış gitmişim sana ben...hep mi hasta ruhlusun? hep mi sorun? hep mi acı?anlamadım ki!
üzgün
Kelebek Öpücüğü
sensizliğin mevsiminde hasret biriktirdi gözlerim / yüzümde unutulmuş izleri yağmur saklarken…
Kasaba'ya
Aylardan ekim. / Vakit akşama yakın… / Puslu bir şehirdesin.
üzgün
Çalınmış Güzellik
Hatırlar mısın bilmem; / Beraber dönüyorduk bir akşamüstü bu yalnızlıklar şehrine
karışık
Zaman Öğleden Sonra
Zaman öğleden sonra... / Gözlerimi diktim ufuk çizgisine oturuyorum sofamda /
üzgün
Alışmalı Eylülü Yalnız Geçirmeye
Alışmalı eylülü yalnız geçirmeye hazırlıklarını tam yapmalı insan / Kalın bir örtü bulup
nostaljik
Zamansız Gelen Kış
Güneş vardı bir zamanlar, ısıtırdı içimi / Türlü türlü ışık oyunları oynardı odamın
üzgün
Gelemeyen Konuğa (Kaan... )
Daha deniz kokusuna karışacaktı mis gibi anason / Buram buram sen olacaktı sohbet
KİTAP İZLERİ
Gözyaşı Konağı
Şebnem İşigüzel
Osmanlı Sürgününde Modern Bir Kadının Sesi Şebnem İşigüzel, Gözyaşı Konağı’nda, 19. yüzyıl Osmanlısının boğucu atmosferini, ataerkil bir ailenin baskısıyla Büyükada'ya sürgün edilen genç bir kadının
İncelemeyi Oku