Nazilli: En Eski Hatırlamaların Adı
Ben, bu kumruyu bir yerden tanıyorum; / Bu dut ağacı bana hiç yabancı
"“İyi bir yazara gülmek yakışır; çünkü en kötü yazısı bile kötü mizahın ilham kaynağı olabilir.” – Mark Twain"
"“İyi bir yazara gülmek yakışır; çünkü en kötü yazısı bile kötü mizahın ilham kaynağı olabilir.” – Mark Twain"
Ben, bu kumruyu bir yerden tanıyorum; / Bu dut ağacı bana hiç yabancı
Birini bir ağacı kökler gibi içinden aldıklarında / Birini ‘dur sakın hemen olmaz’
anlaştığımızı sanıyordum.dalmış gitmişim sana ben...hep mi hasta ruhlusun? hep mi sorun? hep mi acı?anlamadım ki!
Nasıl tanıdımsa, / Karanfili ellerinde, / Uzaklaşan bir şarkı notasında..
LEYLA(K)LAR / Sen, erguvan gönüllerden, / Ben, leyla(k) dillerden şikayetçiyim,
Alışmalı eylülü yalnız geçirmeye hazırlıklarını tam yapmalı insan / Kalın bir örtü bulup
Hatırlar mısın bilmem; / Beraber dönüyorduk bir akşamüstü bu yalnızlıklar şehrine
sensizliğin mevsiminde hasret biriktirdi gözlerim / yüzümde unutulmuş izleri yağmur saklarken…
Güneş vardı bir zamanlar, ısıtırdı içimi / Türlü türlü ışık oyunları oynardı odamın
Zaman öğleden sonra... / Gözlerimi diktim ufuk çizgisine oturuyorum sofamda /