Şiir > Anı

üzgün

Düş Erken

Yoktu Ellerim / Son sözün sessizlik oldu; ılık bıçak; tek yudum.

üzgün

Nisan Hançeri

ruhumun yaralı ıssızlığından geçti mevsimler / suskunluğun kıyısında çocuklar /

üzgün

Hüzün

Yine düstün aklima, hüzünlendim ne garip / Anilar düstü hayalime, yasanmamis anilar

nostaljik

Amor

Senin ülkende ne renktir şaraplar, / Kentin sokaklarında gündüz içilir mi?

üzgün

Babam

Baba ses, baba güç / Baba hüzün ve gülünç /

üzgün

Arkadaşım

hatırlar mısın arkadaşım / hatırlar mısın? / hani o

Başa Dön