üzgün
Sevmek Ne ki Sevilmedikçe!
Hani semanın kuytu derinliğinde / Hayallerin bilinmeyen netliğinde / Emanet
Şiir > Başkaldırı
üzgün
Çare\[siz\]
Sakın sevme benim seni sevdiğim gibi! / Ne aklın kabullenebilir sevdiğinin yokluğunu,
umutlu
bütün güzellikler adına
sorumluluğumuz büyük / 'yaşamı güzelliği yeşertmek / rüzgarda meşeler gibi
nostaljik
Ey Dilim Biliyorum Bizarsın…
Ey dilim sus artık nedir senin bu halin / Yara bizimdir, yar bilmiyorum
romantik
Adı Arzu Olacak Afet Olacak Kadınım Olacak
Adı Arzu olacak Afet olacak Kadınım Olacak / Alış bana yapacağım şeyler o
karışık
Benliğimden Bir Seldi Giden…
Gönül bağımın kıvrımları kanlık asudeydi / Yürümeyi beceremeyen takatsiz ayaklarım /
üzgün
Sen Kadar Eksilirken Yaşamdan Sen Kadar Suçluyum
Aynalarda hüznü / Yansıtıyordu gidişin. / Kendimle tüm yüzleşmerimde,
üzgün
Klinik Aşk
Islanıyordu adımlarım, / Martılar üşüyordu... / Kasvetli bir karanlıkla tutuşuyordu
düşündürücü
ve Evren Derin Bir Hayale Daldı...
Burası arnavut kaldırımların tükendiği yer / Zerdüşt güneşi kutsadığını söyleyedursun /
olumsuz
Sana inat yaşamak isterdim ama, izin vermiyor yıllar.
Sararan düşlerim var renkler solmaya başlamış, / Kaderime küfreden dudaklarım mosmor kesilmiş,
dramatik
Bir Kahpe Pusunun Ardındadır Şimdi Ölmek
Yaşamak / Bir namlunun ucundadır şimdi / Bir uçurumun kenarında
olumsuz
Siyah Siyah içinde
yitip giden her gecenin ardından, / yarınımın sabahını düşünürken buluyorum kendimi...
