Şiir > Bireysel

nostaljik

Rüzgar

Sessizce salınır durur bedenim / Öyle derinden bir huzur ister /

üzgün

Kadavra

Sözcükleri nefes gibi dolarken ruhuma / Sustum / Konuşmam artık

üzgün

Boş Küme

Neden hep birbirimizi kaçırıyoruz biz... / Ya ben acele ediyorum, /

düşündürücü

Big Bang

sonuçta bir toz bulutuydu / döne döne değişti / dünya

Başa Dön