Bal arıları eşek arılarına, “Sizi gidi asalaklar sizi, hem mekanımıza saldırın, hem de dur durak bilmeden ürettiğimiz ballarımızı yiyin. Biz hem kendimiz, hem de insanlar için çalışıyoruz. Yağma yok, size yedirtmeyiz ürettiklerimizi.”

Kilisenin birinde papa yardımcısı Simona seslenir

Kasabanın birinde bir medrese ve bu medresede bir ulema varmış. Bu ulemanın medresesine gençler okumaya diye gelirler, kimisi okur kimisi ise okumadan dönermiş.

Gül bülbülsüz olmaz / Bülbül gülsüz olmaz / Kurumuş güllere

Anne her yaşta / Lazımdır insana / Öğütleri dinlenesi

Altın nine ise bu duruma hiçbir şey söylemez, üzüldüğünü ve kızdığını belli etmezmiş.

Bir varmış bir yokmuş eski zamanda çok zengin bir ailenin hizmetine koşan çok güzel bir kız varmış. Evin hanımı romatizma olduğu için bu kızcağız evin hanımına hizmet eder, kulunçlarına masaj yaparmış. Bir gün masaj yaparken evdeki aynada kendini ve masaj yaptığı evin hanımını birlikte görüvermiş.

Minik minik elleri / Sımsıcak bakışları / Gel yavrum dedim.

Doktorların bu işlemi yaparken kıyafetlerine ne kadar çok kan, irin, dışkı bulaşırsa o kadar iyi hekim olduklarına inanılırmış. Kıyafetlerine bulaşan bu pis maddeler hekimler için birer övünç kaynağı olurken bir o kadar da iyi hekim olduklarının göstergesiymiş!

Şu dağın arkasından / Kızıl doğar Güneş / Şavkı vurur

Kırlar yeşillenmiş / Ağaçlar çiçek açmış / İnsanlar sokağa taşmış

Dünyada rahat yaşa / Kimseye, kimseye boyun bükme / Kimselere

İki kardeşten biri dağda çobanlık yapar, diğeri ise şehirde kunduracılık yaparmış.

Kasabanın birinde çok titiz, temiz yaşlı bir bayan varmış. Bu kişinin eşi imammış ve bu nedenle kendisine hocanın eşi diye hitap ederlermiş. Hocanın eşinin titizliği dillere destanmış.

Ülkenin birinde padişah belirli zamanlarda balkon konuşması yapar ve zekasıyla övünürmüş. Ülkenin en akıllısı benim der, arada bir Aranızda benden daha akıllı var mı? diye de sorarmış. Halk da padişahlarına Padişahım sen çok yaşa, senden daha akıllısı yok, ülkenin en akıllısı sensin derlermiş.

Eve koştum ayakkabılarımı sakladığım yerden çıkarıp, bir kutuya koydum. Küçük çocuğun yanına gidip kutuyu uzattım. Çocuk kutuyu alıp açtığında ayakkabıları görünce gözleri parladı, çok mutlu oldu.

Bir varmış bir yokmuş. Günlerden bir gün padişah ava çıkmış. Avda kimsenin olmadığı bir yerde bir kulübe görmüş. Veziri ile kapıyı çalmışlar, tek başına bir kız kapıyı açmış.

Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde yedi deliler varmış. Bir gün 7 deliler iş paylaşımı yapmışlar. İçimizde en akıllı kim? Saire Benim diye atılmış, o zaman iş paylaşımını ben yapayım.

Üç gün havada, üç gün denizde, üç gün karada hayvanlar tedirgindi, acaba bunların biz insanlardan bir talebi mi var, bizden bir şey mi istiyorlar? demiş bir gün bir çocuk. Herkes çocuktur deyip gülüp geçmiş. Kimse çocuğun önerilerini dikkate almamış.

Yaşanmış, gerçek bir hikayedir.
Ankaranın orman köylerinden birine Kaymakam ziyarete gitmiş. Köye yaklaşmışlar kimse yok, karşılamaya kimse gelmemiş.