düşündürücü
İmgelemden Gerçeğe
Ne tuhaf şey; şu zihin, şu anlak... / Kendisi bir bütünken, kendi bütünlüğünü
Şiir > Bireysel
karamsar
Bır Gercek
cok seymiydi istemek, ozgur olmayi dusunmek / herkesten ve herseyden kacarak nefes alabilmek
üzgün
Bilseydim
geri getirebilseydim zamanı.. / çırpınmazdım sularında / küçük sevinçlerin,küçük dereleri
olumsuz
Yalnızlık Dişlerini Geçirdiğinde Ruhumda Çağlıyor Hüznün Mel
deli ormanların çığlıklarındaki yeşile vurgun gönlümün sesi bu…dinle / uluyan bir kurdun soğuk
olumlu
Yorgun
Saymadı geçen günleri, her hatırladığında gülümsedi. / Derken o kadar çok gülmeye başladı
olumsuz
Boşluk
Adımlarını sıklaştırdıkça, kaçabileceğini zanneder benliğinden. / Zavallı, pasaklı ve çaresiz. Küçük bir tarla
üzgün
Darmadağın
Erik ağaçlarının yeşil kolları / Sarılamayan kollarınını daha acımasızca hatırlatmak için mi bilmem
