"Yüzüncü kez düzeltilen bir metin, intihar mektubu gibi okunmaya başlar." - Dorothy Parker"

Şiir > Bireysel

üzgün

Kırmızı

Kan kırmızısı bir girdabın ortasına düştüm / Nereye baksam karanlık, ateş

karışık

Kıskanırım

Kıskanırım / Adını andığın bütün isimleri. / Sabah uyandığında ilk

endişeli

Çwevre

Çok değil az kaldı / Yeşille mavi yok oluyor. /

üzgün

Rüyaymış

Rüyaymış / Bir ayna gördüm düşlerimde / aynada ben

üzgün

Seni Dinlerken

Tutku gecenin bir yarısı dilimden damlayan sevgimsin; / Sessiz susarak bağırdığım,

üzgün

Çare

Dört duvar çaresizlik, / Adı çaresizlik kapının... / Köşedeki valizde

olumsuz

Zaman Kardeş

ne vakit dönsem sırtımı sana / hemen yıkmaya çalışırsın beni /

Başa Dön