"Bir yazarın işi, gökkuşağının nerede bittiğini bulmak değil, nerede başladığını uydurmaktır." ― Terry Pratchett"

Şiir > Bireysel

üzgün

1/2 bBi

Oturuyorum, kalabalık ve sessiz. / Sıcak değil henüz. / Bir

karamsar

Vurulmuş Sevda...

Geçerken gördüm / Ayrıldığımız yerlerde vurulmuş cansız bedenlerimi. / "her

üzgün

Hazan

yine hazan, yine sararmış çaresizce dalından düşen yapraklar / yürekler telaş içinde, hangi

olumlu

Kimbilir

KİMBİLR / Senle konuşurken sanki yanımdaymışsın / Aradaki mesafe vız

olumlu

Anladım

Anladım / Öyle bir hayat yaşıyorum ki / Cenneti de

karışık

Yaşgünüm

![]() / Otuz beşe ne kaldı şunun şurasında... / küçücük

karamsar

Ölümle Sevişmek

Ölümle gerdeğe girmek gibi bir şeydi bu… / Kendinle baş başamıydın?

üzgün

Kehribar

yalnızlığa seğirir hücresi / tespihlik sabırlar emzirir karantinada / gittiği

olumlu

Saklı

tüm çirkin resimlerimi yırttım / geriye kalan iyi halim /

Başa Dön