Alevler

Hırçın, öfkeli bir günde başlamış her şey…
Düşünceler mantık zincirini kırıp serbest kalmış
Deliliğin sınırları ortadan kalkıvermiş;
Özgürlük denilen kelime anlamına yakışsın diye
Hakkını vermek için andlar içilmiş..
Ruh esaretten kurtulmuş serbest kalmış
Beden daha da yakan arzuyla alev almış
Dumanları küçük bir delikte tütmeye başlamış
Kabına sığamamaya başlayınca orayı da yıkıp geçmiş
Kime dokunsa hepsi müptela olmuş acımasız ateşe
Bir kere varmışlar ya tadına
Acıya bağımlı olmuşlar…
Kimseler fark edememiş sessiz ateşi
Hayat rutin seyrinde devam ede dursun
Kimse bilememiş, anlayamamış bu yangının derdini
Oysa hepsi hırçın ateşin hedefindeymiş
Ateşin derdi onlarmış
Gördüğünü, işittiğini zanneden bihaber bedenlermiş
Korkunç “hedef” hayat bulduğunda ateş sönecekmiş