"Yazar dediğin, dünyayı değiştirecek cümleleri yazarken, buzdolabında ne kaldığını düşünen kişidir." - Virginia Woolf"

Şiir > Bireysel

üzgün

Tren

Tren / Tren altında kalıp ölen insanlar bilmezler aslında ne şanslılar

üzgün

Devam

Uçuyor birer birer aklımdan / Yazmak istediklerim. / Yazılsın da

karamsar

sevmek

bir kelebek uçar / taşıdığı / ölüme ranktir

üzgün

Ey!

EY! / Ey yalnızlık! / ey yalnızlığı çekilmez yapan mutlu

umutlu

kurtuluş

Kurtuluş / Çirkef aşkların esaretî yalnızlığından sıyrılıp, Sana geldim. /

karamsar

Gel Şimdi

Nicedir düşlerimdin ; / Çoğaltıp çoğaltıp duldasında kuruttuğum / Sevincim.

üzgün

Kurban

\] \] / yürek yıkıntısı sızıya dönüşür / aniden;

olumlu

Sabah İçin

merhaba sabahım, / uyku eşiği bir çizgiden doğdum, / geveze

üzgün

selâm olsun.

sevgiyle tüketilen bir ömre, / rafine bir kalbe, / için

düşündürücü

Kıyamet

kıyısındayım sessizliğin / adım atsam kıyamet kopacak / kara kalemlerle

Başa Dön