"Yazmak, aslında, 'Ben de buradayım, ve evet, o da beni deli ediyor!' demenin kibar bir yoludur." - Dorothy Parker"

Şiir > Deneysel

nostaljik

Arabesk

Senin ellerinden çıkmış kadar güzeldi gece / Gerdanındaki inciden kolyeler gibi duruyordu

nötr

Yalnızlık - II -

Y sasaxdxcfgdcghvcbnvnmbömnçöjşlkğpip oüpıopkljöbmnbnmbvbnncvxdfsetyruyoıup ojlşkçkmşliüğpqazxswe A dcvfrtgbyhnujmı köolçpşğiüiğşüiğşşçöölpokmjıuhbvgytfcrd rdcrfdqwsdxcfvgthbhnjuyhkmkmılö L şiğü iğşpçloökımjunhybgtvfrcdexswzaqazswsxd ecfrvgtbhnjnjıüiğşçplöokmıjnuhbsasaxdxcfg dcghvcbnvnmb N ömnçöjşlkğpipoüpıopkljöb mnbnmbvbnncvxdfsetyruyoıpojlşkçkmşliü

üzgün

Neşter

Neşterdeki birkaç damla kan portresi / En hafif vuruşlarla kesmeliydi ömrümü,

düşündürücü

Aragonal

Aragon’un kulakları, / Midas’tan uzun muydu..?/ / Gerçeğin aynasında hapsolmuş,

Başa Dön