"Okuyucu da yazardır; çünkü nihayetinde kimin ne anladığı yazdığından daha komik ve daha garip olabilir." — Umberto Eco"

Şiir > Soyut

nostaljik

Mutluluk

Bir bahar sabahıydı / Bütün kapılar, pencereler açıktı / Ve

olumlu

Koşu .

Aşk damlıyor gözlerinden / İçimde umman oluyor / Sarıyor ruhumu

üzgün

Gibi...

Ağrısı gözbebeklerimde saklı / Şarkısı dudaklarıma hapsolmuş / Günün geceye

üzgün

Sardunya

balo yeri, park yeri / direkleri sardunya çiçeği / dibinde

umutlu

Göç .

Yalnız başlayacak yolculuğum / Herkes olsa da başımda yalnız gideceğim /

heyecanlı

Örs

örsünde dövüldükçe / kıvılcım saçar zaman... / kıvılcımında insan!..

üzgün

Thries /harabe..

Kanatlı yücelik, /Dişiliğini veren ele, / Yazılmamışken bir kenarda..öğrendikçe toz yutan,

karamsar

Lugat

LUGAT / Düğümlendi lugatların acizliği / Ne başlayabildik ne aşabildik..

Başa Dön