Şiir > Sürrealizm

nostaljik

Solucan

bir avuç toprakta / can bulan solucan / benim mevsimimde

karamsar

Kimse

Ki̇mse, Cesetvari̇ Kuytum / İki̇ndi̇ Vakti̇ndeki̇ Sancisal Bakişim / Sen

üzgün

Yokuşa Dair...

Hiçbir tarafında değil eşitliğin, / Hiçbir akla yatmıyor, / Kendi

iyimser

Aklımda...

Önünde duranın bu tren, / Ruhundan geçer, / Sana dizildi

üzgün

Fiaba

Geçecekti geniş diyarların ardından soluyacaktı gri atı ıssızlığı / akacaktı asude, yorgun sisler

Başa Dön