Şiir > Sürrealizm
nostaljik
Gauloises Legeres
istemeden yüklendigim hüzün dagiliyor / Ottmar Liebert`in parmaklari gitarinin perdelerine dolaniyor
karamsar
Adam, Oğlan, Elma, Fener...Ona kadar sayacağım saklan!
Eşkenar dörtgenin kusursuzluğuna özenen / Kıskanç ve çığırtkan bir mide yanması
umutlu
Gün Doğuyor Karanlığın Üzerine
Karanlığın içindeyim. / Gözlerimi açamıyorum… / Karanlığın gardiyanlarından korkuyorum,
karışık
Asansör
zamanı dilimleyip, hazırda dilimlenmiş ruhuma serpeliyorum / her parçaya; bir parça şizofren yalnızlık
olumlu
Hayvanat Bahçesi
Bütün dolapbeygirlerini kurtardım / boyunlarındaki dikenli iplerden. / Heryere gidesim
nostaljik
Yitik Bir Geçmiş Zaman Düşü...
Soyut iklimlerine çekiyor beni gece, / Uzaklarda bir kuş kanıyor soluğumu...
üzgün
Ataerkil Bedenimin Anaerkil Ruhunda
Yokluğumun temel atma törenleri / Sarıyor genel-geçer anlamsızlıklar gecesi bedenimi, /
olumlu
Dokuz Gezegen Dokuz Tanrı
Kainatın ötelerine doğru / uçuşlarını seyrettim. / Varlığınla bin yıldızlı