Şiir > Sürrealizm

üzgün

Fiaba

Geçecekti geniş diyarların ardından soluyacaktı gri atı ıssızlığı / akacaktı asude, yorgun sisler

üzgün

Aslında

Hep yalnızsındır, / Zaman zaman yüreğine uğrasalarda, / Misafirdir onlar.

üzgün

Car

çağırdıkça / sabahın / kuş sesi /

nostaljik

Aynaya Bakan Ayna

Armağanındır kanatlar, / Rahat,hafif bir özgürlük, / Çekip alınır için,

karamsar

Nisan

Dumanın havadan ağır, / Hapis dört güneş arasında, / Ellerin

olumsuz

Orantısız Güç

skolastik bir çağdan sanrılar dolaşır güpegündüz belleğimde / dogmalar kıpırdanır doğmaya hazır dirliğime

üzgün

Günler...

yağmur yağardı kaldırımlar ve yollar ıslaktı / aklında kaldığı kadarıyla selamsız sabahtı

Başa Dön