Bazen bir söz,
Bazense bir bakıştır çarpıştığım.
Bir köstektir bastığım, ezip geçtiğim
Unutulmayanlardır umudu kestiğim.
Düşmanlarım çok, gerçek adını bilmediğim bu topraklarda.
Çarpışmak bazen kaçınılmaz oluyor gerçek yüzünü göremediğim düşmanlarımla.
Çarpışmak anılır hep yiğit askerlerle, zaferle, cesaretle...
Benimkin de kaçış var, sessizliğe gömülmeye meyilli bir emareyle.
İliklerimden konuşur, oradan selamlaşırım düşmanlarımla.
Biliyorum yaptığım korkaklık misalidir.
Şu var ki bu sessizlik içinde bir bambu barındırır.
Bilmediğim ise hangi zaman buna fırsat tanır?
