Isırıcı düşlerin canımı yakıyor Marius
ve yakınmıyorum inatla yaşamaktan.
Taşkınlığın ılık şerbetini içiyorum kana kana...
Alaycı gülüşün var ayın en doğurgan anında.
Bu yüz kimin?
Kim bu kurtadam?
Eriyor grapon kağıtlarından
rengarenk cennetim eriyor gözyaşlarımdan
Çalıntı sözlerle öpüyorum boynundan Marius!
Kaderi önümde diz çöktürüyorum yalancıktan
Bir şekerle kandırıyorum felek kod adlı meleği
ve naylon güllerin sahte kibirinden tiksiniyorum
Üşüyorum Marius!
Ölüm hiç sıcak değil
Ölüyorum Marius!
Ölümsüzlük ne zor!
Ve bu hiç adil değil!
