"“Yazmak, bazen kendini kaybetmek ve sonra 'Acaba dün ne demişim?' diye korkuyla okumaktır.” – Franz Kafka"

Şiir > Yaşam

nostaljik

Düet

Aşk, her şeyi talep eder ve bu çok adil olabilir. / Beethoven

nostaljik

Kafes

Kafesin biri, bir kuş aramaya çıktı. / Kafka / sandal

olumlu

Özgürlüge

Kafamada bin bir kuskular, bilmedigim bir yola gidiyorum / sadece gururum kalmis eskilerden

üzgün

Yaban Eller

![]() / Bir yabancı şehirdeyim, / tren raylarıyla, dağlarla çevrili.

üzgün

Anne

Üşüyorum Anne, Ti̇tri̇yorum. Korkutuyor / Bu Karanlik Ve Bu Yanlizlik. Hadi̇ Sar Beni̇

üzgün

Doyamadım

Hep kol kanat gerdin / Üzerimize bir melek gibi /

olumlu

Cennetin Keyfi

Cennetin Keyfi / Beyaz camlar ardından küçücük parmakları görünüyor yavrucağın /

Başa Dön