|
Münacaat
(Arzu Menteþeoðlu) 17 Aralýk 2007 |
Tasavvuf |
| |
 ...
Hamdini sözüme sertac ettim
Zikrini kalbime mi'rac ettim
.... |
|
|
"...doðru dürüst çalamýyordum ne piyanoyu ne de hayatta baþka bir þeyi. Hiç bir zaman bunu baþaramamýþtým. Her zaman aceleci ve her zaman sabýrsýzdým. Her zaman araya birþeyler girer her zaman her iþimi yarýda keserdi. Zaten bunu doðru dürüst çalabilen de var mýydý ki? Hem bunu yapabilse bile neye yarardý? Büyük karanlýklar bu yüzden daha mý az karanlýk, yanýtsýz sorular bu yüzden daha mý az umut kýrýcý, sonsuza dek gücümüzün yetemeyeceði þeyler karþýsýnda duyulan çaresizlik daha mý az acý verici olacaktý? Bu yoldan yaþam mý açýklanacaktý, açýklanacaktý ve eþkin bir at gibi koþulacaktý? Ya da bizi her zaman fýrtýnada taþýyan ve aslýný aramak istersek bizi hemen suyun içine süpüren heybetli bir yelkenlide miyiz? Kimi zaman bu önümde yeryüzünün ortasýna kadar uzanýyormuþ gibi görünen bir deliktir. Bu delik ne boþaltacaktýr dýþarý? Özlem mi? Umut mu? Mutluluk mu? Hangisi? Yorgunluk mu? Alýn yazýsýna boyun eðiþ mi? Ölüm mü? Niçin yaþýyorum? Evet niçin yaþýyorum ben?"
Remarque- Ölesiye Yaþamak
|
|
