|
Resme Hapsolan Adam
(Arzu Menteþeoðlu) 9 Temmuz 2003 |
Fantastik |
| |
 .....Ergun ailesinin salonlarýndaki çerçevenin içinde geçirdiði tüm süre boyunca, el ayak çekildikten sonra, bunun neden baþýna geldiðini düþündü durdu..... |
|
|
Hayran
(Arzu Menteþeoðlu) 9 Temmuz 2003 |
Bireysel |
| |
 Hepimizin idealize ettiðimiz kimseler vardýr...onlarý idealize ederken insani yönlerini görmezden geliriz baþka bir deyiþle kendimize göre 'olmasý gereken standartlar'ýmýza uymalarýný bekleriz... |
|
|
Sadece Bir Gazete Ýlaný
(Arzu Menteþeoðlu) 9 Temmuz 2003 |
Fantastik |
| |
| 'Hayatýmda öyle birþey olsun ki herþeye bakýþýmý deðiþtirsin ve beni birden olgunlaþtýrsýn' dediðiniz oldu mu hiç... |
|
|
Iþýk Adam
(Arzu Menteþeoðlu) 9 Temmuz 2003 |
Fantastik |
| |
|
Aramýzdaki mesafeyi, büyüsüne kapýlmýþ halde aðýr aðýr katederken nasýl oldu bilmiyorum ama onu ruhumda hissettim. Tüm duygularýný yaþadým. Anýlarýný seyrettim. Üzüntüsünü, sevincini, umudunu ve umutsuzluðunu, görevini ve yapýlmasý gerekenleri he |
|
|
Melek Ýnsanlar
(Arzu Menteþeoðlu) 9 Temmuz 2003 |
Fantastik |
| |
| Kusurlarýmýzý da kabullenebildiðimizde...daha doðrusu kusur diye birþey olmadýðýný sadece stratejiler ve alýnmasý gereken dersler olduðunu görebildiðimizde ....iþte belki de o zaman yaþamýn ne olduðunu daha iyi anlayacaðýz |
|
|
Yoksa Öldüm Mü?
(Arzu Menteþeoðlu) 9 Temmuz 2003 |
Fantastik |
| |
| Sabaha karþý, korkunç bir susuzluk hissiyle sýcak yataðýndan kalktý. Sabah namazýnýn ardýndan, sela veriliyordu. Sabahýn o ilk saatlerinde, müezzinin sesini gayet net olarak duyabiliyordu. "Çeþme sokakta oturan Ali oðlu Ahmet Nasýr'ýn öldüðü" ilan ediliy |
|
|
Video Mert
(Arzu Menteþeoðlu) 9 Temmuz 2003 |
Fantastik |
| |
| ...Adam, her bir filmin özetini dikkatle okuyarak saatlerce bakýndý. Nerede olduðunu ve yaptýðýnýn garip karþýlanacaðýný önemsemiyor gibi, hayatýnýn en önemli kararýný verecekmiþçesine tüm filmleri tarýyordu.... |
|
|
Labirent - Kayboldum! -
(Arzu Menteþeoðlu) 11 Temmuz 2003 |
Deneysel |
| |
 ....Korku insaný öldürür mü dersiniz? Kalbinin bundan daha hýzlý çarpamayacaðýna emindi. Ölümü o anda hissettiði dehþete tercih edeceði geliyordu neredeyse. "O da bunun gibi karanlýk olsa gerek." diye düþünüyordu. "Ama; sýcak, güvenli ve mutluluk dolu hiç |
|
|
Gidelim Köyümüze Hüseyin!
(Arzu Menteþeoðlu) 11 Temmuz 2003 |
Deneysel |
| |
| "Niye Hüseyin? Nasýl karýþtýn bu iþe? Birgünden birgüne hayatýmýzdan þikayet ettim mi? Senden baþkalarýnýn karýlarý gibi, gücünün yetmeyeceði þeyler istedim mi?" diye düþünürdü Fatma. |
|
|
Dön Mehmet
(Arzu Menteþeoðlu) 11 Temmuz 2003 |
Deneysel |
| |
| Seni ne çok seviyormuþum, ölesiye özledim. Alýþkanlýk belki de. Hep yanýmda yakýnýmda ol istiyorum. Seslendiðim zaman yan odadan ses ver. Eviyenin yanýna diziverdiðin kirli bulaþýklar yüzünden kýzdýr gene. Her sabah düzensizce kapý arkasýna çýkardýðýn ter |
|
|
Ölüm Güzel Þey
(Arzu Menteþeoðlu) 11 Temmuz 2003 |
Deneysel |
| |
| Öldükten sonra cesedimin çürüyüþü, kurtlarla doluþu geliyor aklýma. 'Neden yaþýyorum?' diye düþünüyorum. Bir hiç olmak için mi? Neden çabalamalý, niye yiyip içmeli, kurda kuþa yem olmak için mi?" bunlarý söyledikten sonra duyulur duyulmaz bir sesle:
"Yok |
|
|
Özlem
(Arzu Menteþeoðlu) 11 Temmuz 2003 |
Deneysel |
| |
| Dalgýn dalgýn yürürken, hýzým birden kesilip yalpaladým. Birisine çarpmýþ olmalýyým. Öyle dalgýndým ki, ... |
|
|
Ölüden Mektup Var
(Arzu Menteþeoðlu) 11 Temmuz 2003 |
Aný |
| |
 Yýl 1978. Anarþik hareketlerin alevlendiði bir dönem. Ben henüz ilkokul ikinci sýnýfa gidiyordum....
Bekir; köyden gelmiþ son derece fakir bir ailenin çocuðuydu. Babasý çocuklarýnýn gözü önünde annelerini býçaklamýþ. Annesi ölmüþ, babasý da hapisteydi. . |
|
|
"...doðru dürüst çalamýyordum ne piyanoyu ne de hayatta baþka bir þeyi. Hiç bir zaman bunu baþaramamýþtým. Her zaman aceleci ve her zaman sabýrsýzdým. Her zaman araya birþeyler girer her zaman her iþimi yarýda keserdi. Zaten bunu doðru dürüst çalabilen de var mýydý ki? Hem bunu yapabilse bile neye yarardý? Büyük karanlýklar bu yüzden daha mý az karanlýk, yanýtsýz sorular bu yüzden daha mý az umut kýrýcý, sonsuza dek gücümüzün yetemeyeceði þeyler karþýsýnda duyulan çaresizlik daha mý az acý verici olacaktý? Bu yoldan yaþam mý açýklanacaktý, açýklanacaktý ve eþkin bir at gibi koþulacaktý? Ya da bizi her zaman fýrtýnada taþýyan ve aslýný aramak istersek bizi hemen suyun içine süpüren heybetli bir yelkenlide miyiz? Kimi zaman bu önümde yeryüzünün ortasýna kadar uzanýyormuþ gibi görünen bir deliktir. Bu delik ne boþaltacaktýr dýþarý? Özlem mi? Umut mu? Mutluluk mu? Hangisi? Yorgunluk mu? Alýn yazýsýna boyun eðiþ mi? Ölüm mü? Niçin yaþýyorum? Evet niçin yaþýyorum ben?"
Remarque- Ölesiye Yaþamak
|
|
