|
Çelişkili Gölgeler
(Gülay Zengingül) 26 Ekim 2005 |
Felsefe |
| |
 Yaşamın en engebeli kıyısında
Kök salmışlığımız, kendimize
Olan inanancımızdandı.
O köklerde dulduk dostça sevişmeyi,
O köklerde var oldu, bedenimizin insan tarafı.
Kimi zaman bize can veren
Toprakla savaşmamız, aslında kendi iç savaşımızdı.
Ve b |
|
|
Gökkuşağı Gibi! ! !
(Gülay Zengingül) 13 Ocak 2006 |
Felsefe |
| |
| Hayat;
acımasız ve istikrarsız bir yol..
o yolda;
edruli yumağına
sarılı bedenimiz..
çözüldükçe farklılaşan
farklılaştıkça düğümlenen
bir realite bırakmaz peşimizi..
kafa karıştıran bir yığın bilmece..
|
|
|
aklımız dünlerimizde kaldı..
ve geçmişimizde..
zaman dilimlerinden parçalar koparırken,
eksilen aslında,
bir yudumluk ömrümüzdü..
****
Ne Uğruna
Önce biz olmak, benlik duygusundan uzak.
Sonra var olmak, sonra da var etmek..
Bu zincirlenmiş düşünceyle kaybolmak
Mümkün değildir evrende..
Yeter ki bilelim yaşamasını..
Kaçınmayalım sorgulamaktan..
Soruları zor olsa da tıpkı cevabı gibi..
Aslında cevabı da kolay..
Yeter ki arındıralım beynimizi,
Yüreğimizi, bedenimizi..
O negatif elektirikten..
Yaşamı kendi ellerimizle zorlaştırmak,
Sonumuzu getirmek bile bile..
Soru çok ama her soruya mutlaka bir
Yanıt vardır bu evrende..
Yeter ki yüreğimizi ve beynimizi
Doğru yönlendirelim..
Bu evren sıfır kilometre sunuldu bize.
Yorumsuz ve katıksız..
El değmemiş bakire bir kız gibi..
Doğa cömertti, kendi içinde ki
Olağan üstü dengesiyle sarmaladı bizi..
Sonra da insanoğlu yorumladı bu evreni
Evren aslında yumuşak bir hamurdu..
El değdikçe şekillendi, şekillendikçe
Uzaklaştı özünden..
Sonu gelmeyen hırslarımız,
Daha çok güç daha çok para
Zamanında yapılan toprak kavgaları,
Ki hala günümüzde mevcut..
Benlik duygusu, biz olmaktan uzak..
Çarpık sistem anlayışı,
Zengin, yoksul arasında ki tarifi
Zor uçurum..
Köle burjuva anlayışı..
Ki günümüzde modernleştirildi bu!
Bir karış toprak için kan akıtmak,
Toprağı doyuma ulaştırmak bu kanla..
Savaşmak kendimizle, topla, tüfekle..
Ne uğruna!
Çocuk getirmek dünyaya..
Hem de savaşın tam ortasında..
Umutlarını, hayallerini, gülümseyişlerini..
Ellerinden almak, sorgusuzca..
Bombaların toprakla kucaklaşması;
Aslında toprağın isyanıdır,
Yıllar sonra bizi geri veremediği..
Ne acı! içler acısı!
Gülay Zengingül
|
|
