|
Karma
(Selin Arslanoğulları) 31 Temmuz 2006 |
İronik |
| |
 Bir insan oldum en sonunda naif ve gerçekçi
Yarı uykuda bir kişiydim, hatırlayamayan geçmişi.
Otların üzerinde zıpladım, ezdim çiçekleri
Ağaçları tekmeledim, öldürdüm böcekleri.
Sonra kuşları avladım, kedilerden nefret ettim ve vurdum köpeklere, sanki bütün bunlar birer güç gösterisiymiş gibi
Keşke hatırlasaymışım geçmişi
O zaman yapmazdım herhalde bu kötülükleri
Saygı duyardım her varlığa yeryüzündeki
Anlardım onların da değerlerini.
Harcamak zorunda kalmazdım bu hapiste tüm vaktimi
Varolabilmek için her varlığa saygı duymak gerektiğini bilirdim belki. |
|
|
Kimim Ben?
(Selin Arslanoğulları) 20 Mart 2011 |
Beklenmedik |
| |
 Beyaz bir duvar düşünün. O duvara bakan herkes aslında farklı bir şey görür. Kimisi için o sadece beyaz bir duvardır. Kimisi için ise kırık beyazdır. Bazıları malzemesini, üzerindeki tekstili fark eder. Bazıları ise duvarın boş olduğunu. Birkaç insan vardır ki o duvardaki ufak vida deliklerini fark eder. Bİr başkası ise o duvarın aslında onu bir köşeye kıstırdığını hisseder. Beyaz duvarın boyanması gereklidir kimisi için. Kimisi için ise o duvara birkaç tablo asılmalıdır. Ve çok ender olarak da olsa, bazı insanlar vardır ki o duvarı görmezler bile. İşte bu insanların görebildikleri tek şey o duvarın arkasında ne olduğudur. Ve bu insanların düşündükleri tek şey de o duvarı nasıl kıracaklarıdır. |
|
|
Tarafsızlığa esir binlerce düşünce
Yıkımın soğuk nefesi gibi hayat, kesinlikle bir bilmece
Işık söndü, güneş battı,
Şarkı sustu, aşk yokoldu
Nefret nefret nefretin cümleleri
Bilinmeyen tutarsızların kafesi
Zincirlerin sağlam ipleri
KİMSE İNSANI DUYMAYACAK
İNSAN ASLA DİNLEMEYECEK
TANRI MELEKLERİNİ GÖNDERMELİ
VE BU OYUN BURADA BİTMELİ
|
|
