Ne Japonya ne Amerika ne de İngiltere. Her yıl ortalama 2 milyona yakın robot üretiliyor. Hatta ve hatta bu robotlar konuşuyor, dolaşıyor ve TEST çözüyor...

    Neden bahsediyor bu diyebilirsiniz. Konuya girince ne demek istediğimi anlayacaksınız kanaatindeyim. Bu robotlar sağımızda solumuzda, önümüzde arkamızda. Her yaşta ve tende milyonlarca robot! Daha oyun çağındayken ellerine oyuncak yerine kalem verilen okuma yazmayı tam öğrenemeden test kitaplarıyla tanışan bir robot ordusu.

    Çocuklar dışarıda oynamalı, toprak yutmalı, düşmeli, ağlamalı. Ancak bu robot üretim projesi yüzünden çocuklar aile kontrolünde günde sadece 1 saat dışarıya çıkartılıyor eğer sınav sonucu kötü gelirse o hakkı da elinden alınıyor. Paylaşmayı, arkadaşlığı öğrenmeden kaybetmemeyi, rekabeti öğreniyor. Çocukluk döneminde öğrenmesi gereken bir çok şeyi öğrenemiyor öğrense bile belirli noksanlıklar yaşıyor. Aileleri tarafından hep 'Bu çalışmayla kazanamazsın!' gibi hep çalışmaya yöneltilen ve hep yapamazsın, edemezsin gibi olumsuz cümlelerle muhatap edilen bir robot ordusu. Hal böyle olunca da okullar, test kitapları yetmezmiş gibi özel dersler ve dershanelere gönderiliyor yığın yığın sorularla boğuşmak zorunda bırakılıyor.

    Ee peki ne yiyor bu robotlar? Aslında cevabı çok basit. Nasıl yapıldığı belli olmayan besin miktarı bakımından fakir olan besinlerle besleniyor ve ileriki hayatında kanser* hastalığına yakalanma riskini artırıyor. Çocukluk dönemi yetmezmiş gibi ömrünün en sancılı çağı olan 'ergenlik' çağında da sınav test kitapları ve ilgisizlikle yine baş başa kalıyor. Uzmanların en çok tartıştığı konu 'Gençliğin zararlı maddelere olan isteğini' bu konuyla bağdaştırırsak hata etmiş olmayız sanıyorum.

    Çocukluk dönemi yenmiş, ergenlik döneminde yalnız bırakılmış sağlıksız besinlerle beslenen ve tek derdinin 'sınavı kazanmak' olan robot ordusu "Vatana Millete Hayırlı Olsun!". Kim demiş Türkler robot üretemez diye. alın size robot hem de son teknoloji!