Uzakta kaldı menzil

Vade, sezon, iklimi mevsiminde ilkbahar
Gör düşen yaprakları haşince esen rüzgâr
Dağ, tepe engin ova ne varsa gör vadide,
Kim olursan ol oğul bir iz bırak yadigar.

Gün içinde ey fani gör çevreyi yemyeşil
Gör akşam kızıllığı, gör geceyi sel sebil
Dünyanın dengesidir her usluya bir deli,
Kimlere uydun oğul uzakta kaldı menzil.

Günahlar hep gizlidir kendimiz buna dahil
Ertelendi birkaç kez, olmuyor artık tecil
Tarlan uzun, yol kısa ekilen biçilecek,
Bu kubbenin altında, herkes kendine vekil.

Us köküyle beslenir toprak, suya mukabil
Sen kendini bil yeter çok kapılar açar dil
Ne para ver, ne pul ver çağdaşça al köleyi,
Vardı ya bir tolerans, hani bir de erdem gil.
2011