Uçma gönlüm, acýma inat.
Yar sevmeyi unutmuþ, seni çoktan
Senin uçtuðun gökyüzü bildiðin deðil.
Sevdayla açtýðý koynuna nefret iliþmiþ.
Bir þeyler, seni kucaklayan yüzünü kirletmiþ.
Sevmek gönlünün kanatlarýndan.
Sözlerin çýkmaz sokaðýnda kaybolmuþ.
Göz yaþlarýn da iþe yaramaz artýk.
Ne sen uç gönlüm,
Ne sen aðla iki gözüm.
Ne ben, ne de senli günlerin hayali var artýk.
Zerdali zamaný gelince özleyeceðim gözlerin kaldý ne yazýk..
Seni düþündüðüm her geceyi dosttan saydýðýmý,
Baþýmý yasladýðým duvarýn soðukluðuyla
Ayrýlýðýnýn, ayný soðukluðu taþýdýðýný,
Bir adýný, birde senin olduðun zamanlarda özlemini,
Bir de kokusunu fesleðenlerin unutamam, unutma!
Umutlarla girdiðin hayatýmdan.
Yine bin bir umutla güle, güle git.
Ah bilmesen de, ah etmediðim tek þeysin yüreðim de.

Elçin ORHAN
2002