farkındalığın felaketidir
keyfime keder damlatan
dualarımı alıp elimden
boy aynamda
yüzsüz bırakan,
mağrifet bilirim
kader ile dalaşmayı
ucuz mazeretleri
çelik kalkan yapmayı,

kaygılarımdır
aklımın süzgecinden geçirip
kalbimin tedirginliğinden
kurtaramadığım,
tenin akla yüzünü
döndüğü an
bir damla olur sadece
aklın havuzunda seziş,

bilirim! kıyametim kendimi
kıymetsiz edişimde,
beynimin
cehennemler doğuran fikrini
kendime kılavuz edişimde,
ah ki ahlar fayda vermez
ve bildiğimde yetmez,
bilsem de bilmediğimi
kendimi kandırmanın
bulurum binlerce çeşidini,

us’lanmaz iğdiş edilmez
bir parça balçıktan
ete kemiğe bürünen ben,
ben kılıcıyla
şerha şerha yarsam seni
yer ile gök arasında
ezsem can seni
anlar mısın
ey et ey kan sen beni,

yetti yetmezliğin
ya sukut ol artık
ya kelamın lehçesi.

EBRU OLUR.
24-9-05-Cmrts