Açtýkça Okunan Kitaptýr Ýnsan

Kýnanmýþ duygularýn, can çekiþen gizeminde,
Okunmaya hasret bir kitaptýr insan!
Yani ýsýrgan otundaki bir veda þarkýsýnda,
Dolanmaktan yorgun düþmesidir
Beynimdeki kývrýmýn yarýna!..

Ne zaman göz göze gelsem emekçi bir insanla
Dilimde þiirler boðuluyor,
Kýyýlara vuruyor hürriyet
Ayaklarýmda!
kaldýrýmsýz sokaðýn, taþýdýðý umut
Bedenimde ölüm yorgunluðu..

Üretenin kopartýlmýþ yüreðinin, içindeki aþk
Özlem duvarlarýnýn, kanayan yarasýdýr,insan
Gülmeyen yüzlerdeki yarý aðlamaklý tebessüm
Gayrý azap veriyor yakýlmýþ, kandil ýþýklarý!..

Fabrikalarda kendilerine günah sayýlarak,
sokaða atýlan iþçiler,
Suya abdest aldýrdýrýrlar barikatlarda!
Ki dilim þiirin renginden,
Ormanlar yeþilinden yoksun.
Uyanýlmýþ þafaðýn, sabahýndaki sýr!
Öldürüyor insaný!..

Bilinmeli ki insan en büyük emek
Açtýkça okunan bir kitaptýr insan!..

Kendime yasak sayýlmýþým
Açlýða yürek biliyorum dilime isyan
Uzak mevsimlerden geliyorum,
Güne yorgun, gözlerim kan çanaðý
Ýþ bitimi suskun akþamlar dönüyorum
Kucaklayarak öfkelerini günün…

Yakamoz renginde,sularýn sessiz gelgitleri
Usul usul okþar kýyýda midyeleri
Güneþ doðmaz baharýna,
mavisi yitirilmiþ denizlerin!
Martýlarýn þarkýlarýnda anlamsýz bir çeliþki yumaðý!

Gelsekde farklý çoðrafyalardan
Ki insan hak, üþütülmemeli yaþamdan!
Yürek atýþýnýn týnýsý deðiþmez hep aynýdýr
Ufuklarýmda alabildiðine mevsimsizlik
Yarýna, arýnmýþ sabaha yükenir, geceden umut

Açýlsada perdeler, yürekte düðümlenir, umut
O kapatmaz perdeleri, sevdalý gönlünde,
Gönül çizgileri resimlenir,
dilinde yaþam þiirlenir!
Ayrýlýk akþamlarýnda solar hüznün ilk baharý,
Baþlar kararmýþ bulutlarýn, vedasýz ölümü!..

Açtýkça okunan bir kitaptýr insan
Ki umuda giden yol insaný okumaktan geçer,
Her yaþamdan kopan hayat.
Yarýna kapatýlan bir kitap gibi kapanýr usulca!....

Abdullah Oral