Ýçerim morgmuþ, soðukmuþ biraz da. Hissetmiyorum.
Örtük seslerden yapýlma unutuþ. Düþ cenazesi. Ellerim mi konuþan, duymuyorum.

Söz birikintisi. Ömür ötesi gidiþ. Yitik masumiyet.
Mevsimleri ölü kuþlara barýnak ins’an kalabalýðý, seni sevmiyorum.

Zamanýn çocukluðu. Gövdesi arsýz dün. Günün gölgesi kayýp.
Seviþmeyi yaþamak sanan orgazm artýðý.
Huysuz paranoya, intiharýn sus ardýnda.

Aykýrý rastlaþma, konukluðum.
Acýsý kendine d’argýn! Adýna hayat denilen piç, seni ben doðurmadým!
Tanýmýyorum.


[Bir bulutsun artýk,

yarasý aðzýmda rehin cesedimin saðanaðý,

aslýnda bizi doðuþun kapýsýnda

kocamýz Tanrý öldürmedi mi, önceleyin…]