her nokta yeni bir başlangıçtır aslında,
biz sonumuzu virgülle yaptık.

Yarım kalmış ve hiç tamamlanmayacak olan bir aşk hikayesi,
iyi oku, sana bu şiir.
Sana bütün bu sitemim, sana ağzımdan dökülen gitme'ler.

Aşkımın ardından koşamayacak kadar korkaktım,
anlayacağın yorgundu yüreğin ayakları.

Başım yalana bağlanmış, sen bana.
seviyorum cümlesindeki gerçekleri görmeyecek kadar da aptalsın aslında.
Evet gururuna dokunuyorum,
çünkü bilirim ki benim senin gururun.
Benim seni gerçekten seven ve yine benim aslında hiç sevilmeyen.

şimdi bana gelmiş başka baharlardan bahsediyosun ya,
aslında sen hiç bilmiyorsun benim yaz'ımın nasıl olduğunu.

Sana nasıl sarılabileceğimi bilmiyorsun,
ama bir kere müsade etseydin damarında akan kan!
Ellerine el, ellere aşkın tanımı olurdum..

Ağla..
senin bu şiir.

İnan canımı sıkan vazgeçilmenin eşiğinde olmak değil,
vazgeçmenin tadına varacak olmak.

Belki..
Belki sigraya başlarım.
Sana kendini kandırma diyen dillerime birkaç kül dökülür,
seninle birlikte yanarım bende.

Senden çok yanarım,
senden çok sevdim.
Aşka soğuktum sana değil, ısıtamadın.

Tutamadın ellerimden,
sana dilim dönmüyorken sözcük olup akmadın,

sen benim yanımda olmadın.

Ben burda ağlardım, yaşı senin gözlerinden akardı.
Kokunu getirmeyen rüzgarlar savururdu saçlarımı.
Yüreğim yüreğine en çok yakışandı,
inanmadın.

Şimdi sana diyebilceğim tek bir sözüm bile yok,
git demek bile gelmiyor içimden.
Kal demek ise başka bir sevdaya ertelendi.
Biz bittik.

Son bir sözüm var sana,
ben senin tövbelerinin sebebiydim ya,
onlar en büyük günahın olacak.

Belina ÖZBEK