Duygusuz saatler
Bilmez, geçmek nedir zaman.
Asılır kalır bir iskemleye
İnsan.

Salı Pazarı neşesidir kaybolan...
Cuma cenazelerine bırakır yerini.
Bir bakarsın ki!
Tahta tabutun içindeki ölü beden,
Sana aittir.
Cemaatin “iyi bilirdik” dediği sensindir.

Ölüm cüce kalır,
Bekleyişin yanında...
İçine kapanırsın,
Sessizliğin içinde
Kendinle baş başa
Yaşarsın, öldüğünden habersiz.

Ellerin konacak dal bulamaz.
Kırparsın gözlerini,
Dizlerin titrer.
Umutların umutsuzluklarınla dövüşür.
Ve sen sadece seyredersin...
Beklersin.

Zordur bekleyişler...
Karanlık orman düşlerinde,
Yabancı ağaçlarla
Dost olmak gibidir.