Nereden baþlayacaðýmý, bilemiyorum. Ne kadar deli bir hafta geçirdim. Hala baþým dönüyor. Ýki kýzýmýn da, kendi hayatlarýnda milat olacak tarihlerini yaþadýk. Biri, Ýlkokul birinci sýnýfa baþladý ki, hiçbir þey anlamadýk, yardýmlarý sayesinde, bize hiç iþ býrakmadý, sað olsun. Ama ufaklýðýmýz, kreþi, ablasýnýn okulu gibi hayal etmediði için, yarým býrakmak zorunda kaldý. Ýki günlük Ýstanbul ziyaretim ise, büyük þehirlerin, aslýnda ne kadar dolu olduðunun, bir göstergesi gibiydi.
Hayatýn en güzel yaný, sýfýrdan baþlanýlan öðrenme durumunun, bile bile çocuk doðurularak, tekrar sýfýra indirgenmesidir. Aslýnda, defalarca geçtiðin , saða sola bakmadan, adet ve göreneklere göre, taklit ederek, kulaktan dolma, bazen de gözü kapalý ilerlediðin yollarda, çocuðunu büyütürken, tekrar gezindiðindeki farklýlýklardýr. En zor yaný ise, onlara imreniyorsun. Bir sürü haklarý var, yanlýþ yapmak için, ama doðrularý bildiðin halde, anlatamýyorsun. Yani önceden bilmek, çoðu zaman hiçbir iþe yaramýyor.
Ayný, defalarca tekrar eden, büyük insanlarýn yaptýðý yanlýþlar gibi. Zülfü Livaneli’nin son romaný Son Ada’dan, sonra bir þeyler yazmak çok anlamsýz geliyor bana. Çünkü yaþadýðýmýz, geri döndüremediðimiz hayatta, yaptýðýmýz yanlýþlarýn etiketi, çok pahalý oluyor. Bir saatte okuyup, bitirebileceðiniz bu roman, size bundan sonrasý için, ancak bir çocuðun dinlediði kadar etki yapacaktýr. Çünkü bundan önce yazýlanlar da ancak o kadar etkili oldu ki, hala ayný yanlýþlarý yapmaya devam ediyoruz. Ya da doðru insanlar okumuyor bu romanlarý ! Hangisi olduðunu, zamana ve size býrakýyorum, bundan sonrasý için. Belki de bu da bizim için bir milattýr.

Var mý benden daha adisi
Her sabah utanmadan kalkan
Güneþe bakýp, iþe baþlayan
Felaketleri ayaðýyla, halýnýn altýna iterken
Utanmazlýðý daðlara çýkan. Ag

Son Ada’ya ithafen…..

25.09.2013