Detaylı gelecek muhasebesini ve düşüncelerini bırakalı az biraz zaman oldu. Sosyal ortamımın çok sık değişmesi, askerlik görevim ve belirsiz aşk yaşantım bunun en büyük sebepleri oldu. Ahmet Altan'ın dediğine benzer bir şekilde, bir kalabalıktan diğer kalabalığa geçtiğimde her şeye çok çabuk alışıyorum ve geride bıraktığım kalabalığa dair çok da fazla düşünmüyorum.



Henüz evlenmemiş, askerliğini yapan, hangi şehirde hayatını idame ettireceğinin kararını tam olarak verememiş bir kişi olarak düzenli bir duygusal ilişkinin içinde olamamak, bu sorunları aşmak için ek güç vermediği gibi tıpkı soğuk ve kasvetli bir günde sokaklarına sis inmiş bir şehrin güzelliklerini insanlara sunamaması gibi, benim de gönül şehrim güzelliğini çevresine göstermekte yetersiz kalıyor, iç huzurumu sürekli hale getirmemi zorlaştırıyor.



Şimdiye kadar, bitmez dediğim ve uzunca bir süre gelecek planları yaptığım tek bir ilişkim oldu. Elimden geldiğince az hata yapıp fazlaca özverili olmaya çalıştım. Diğer plan yapmaya yeltendiğim ilişkilerimde büyük hataları yapan taraf hep ben oldum. Zaten şu an ki belirsizliğin en büyük sebebi de o hatalar oldu. Şimdi ne kadar tecrübeli olduğumu ve farkındalık kazandığımı söylesem, hatalarımdan ders çıkardığımı papağan gibi tekrarlasam da nafile. Belki ağzımla kuş tutmam gerekecek ama o kadar da uzun boylu değil. Benim garantim, debisi düşmüş büyük bir nehir gibi dingin ve güvenli duran kişiliğimdir. Bunu görmek isteyen de çok rahat bir şekilde görebilir.



Ya adını bildiklerim tenimin bir parçası olacak ya da adını bilmediklerim için geri sayım başlayacak.



Ben diyeceğimi dedim, yapacaklarımı söyledim. Şimdi sıra karşı tarafta.