Ýslam, barýþ kökenli bir kelimedir. Temelinde barýþ olan Ýslam'ý savaþ ve vahþet dini gibi göstermeye çalýþanlarýn, Kuran ayetlerinden bihaber olduklarý aþikardýr. Ýslam'da savaþ, sadece ve sadece saldýrý olursa haktýr. Doðal olarak saldýrý olduðunda, savunma amaçlý olarak yapýlmasý gereken ne ise o yapýlýr. Ýslam'da savaþ ve kýsas dýþýnda bir canýn alýnmasý, tüm insanlýðý öldürmekle eþ tutulur ve en büyük günahlardandýr. Asýl konumuza girmeden önce Kuran'da savaþýn baþlama koþulunu anlatan bir kaç ayet eklemek istiyorum.

Kendilerine zulmedilmesi dolayýsýyla, onlara karþý savaþ açýlana (mü'minlere, savaþma) izni verildi. (Hac Suresi, 39)

''Kendilerine zulmedilen ve savaþ açýlan müslümana savaþma izni verildi''.

Sizinle savaþanlara karþý Allah yolunda savaþýn, (ancak) aþýrý gitmeyin. Elbette Allah aþýrý gidenleri sevmez. (Bakara Suresi, 190)


''Sizinle savaþanlara karþý'' ve ''Aþýrý gitmeyin''

Onlar, size karþý savaþýncaya kadar siz, Mescid-i Haram yanýnda onlarla savaþmayýn. Sizinle savaþýrlarsa siz de onlarla savaþýn... (Bakara Suresi, 191)

''Onlar sizinle savaþýncaya kadar siz savaþmayýn'' ''Savaþýrlarsa siz de onlarla savaþýn''

Ayetlerden de çok net anlaþýlacaðý üzere, Müslümanlar durup dururken asla savaþa girmiyor. Mutlaka kendilerine savaþ açýldýðýnda; can, mal ve ýrzlarý tehdit altýna girdiðinde, bunlarý savunma amaçlý olarak savaþa giriyorlar. Þimdi bu ayetleri dikkate alarak, ateist arkadaþlarýn sürekli gündeme getirdiði ''müminleri savaþa teþvik et'' ayetini inceleyelim.

Ey Peygamber, mü'minleri savaþa karþý hazýrlayýp-teþvik et... (Enfal Suresi, 65)

Bir ayeti lokal olarak alýp eklediðinizde çok farklý manalar çýkarabilirsiniz. Örneðin Nisa Suresi 43'de ''Ýçkiliyken ne dediðinizi bilinceye kadar namaza yaklaþmayýnýz'' der. Siz bu ayetin sadece ''namaza yaklaþmayýnýz'' kýsmýný alýrsanýz, bambaþka bir mana çýkar karþýnýza. Enfal Suresi 65. ayette de böyle bir durum söz konusudur.

Ayetin öncesine baktýðýnýzda; Enfal Suresi 56. ayette, anlaþmalarýný bozan küfür ehlinden bahseder. Enfal Suresi 58. ayete baktýðýnýzda, anlaþma yaptýðýnýz topluluðun ihanetinden þüphe ederseniz, böyle bir durumda sizin de anlaþmaya sadýk kalmayacaðýnýzý onlara bildirin denir. Ve ayetin sonunda ''Allah hainlik edenleri sevmez'' denilerek, karþý tarafýn ihaneti kýnanýr. Enfal Suresi 60. ayette, anlaþmayý bozan ve hainlik yapan küfür ehlinin hainlik ve saldýrýlarýna karþý tedbir ve caydýrýcý olmasý açýsýndan maddi hazýrlýk yapýlmasý gerektiði bildirilir. ''Kuvvetli ve besili atlar hazýrlayýn'' denir. Enfal Suresi 61. ayette ise bu hazýrlýk sürecinde ''onlar barýþa eðilim gösterirlerse, sen de ona eðilim göster '' denir. Yani savaþ deðil, barýþ her zaman önceliklidir. Ama karþý taraf savaþta ýsrarcý olursa, o zaman kaçýnýlmaz olur. Ve savaþ ortamý oluþtuðunda bir kumandanýn yapacaðý þey, askerlerini savaþa maddi ve manevi hazýrlayýp teþvik etmektir.

Günümüz koþullarýný düþünelim; herhangi bir savaþa dahil olmasa da ülkeler, olasý bir savaþ riskine önlem olarak asker ve mühimmat konusunda hazýrlýklý ve eðitimlidirler. Ve bu her ülkede teþvik edilir. Ýstiklal Savaþýnda Mustafa Kemal Atatürk de askerlerini savaþa maddi manevi hazýrlayýp teþvik etmiþ, onlarý bu zorlu ortama psikolojik olarak motive etmiþtir.

''Ordular, ilk hedefimiz Akdeniz'' sözü, düþmaný vatan topraklarýndan atma kararlýlýðýnýn simgesidir. Savaþa teþvik içeren bu sözünün temelinde, iþgal altýna alýnmýþ topraklarý düþmana karþý savunmak yer alýr. Atatürk, ''Eðer vatan savunmasý için deðilse savaþ bir cinayettir.'' diyerek, Maide Suresi 32. ayete sadakatini de göstemiþtir. Zafer üstüne zafer kazanan, ülke topraklarýný düþman iþgalinden kurtarmaya kararlý bir kumandan olarak askerlerine “Size taarruzu deðil ölmeyi emrediyorum” demiþtir. Savaþ ortamý oluþtuðunda bir kumandan, stratejisini belirler, savunmasýný yapacaðý taktikler geliþtirir ve bunlarý uygulama konusunda askerlerini motive/teþvik eder. Hz. Muhammed de, savaþ vuku bulduðunda, kumandan olarak askerlerini bu yönde motive ve teþvik etmiþtir. Olmasý gereken de budur.

Sonuç: Kuran'da savaþ ve ölümden bahseden ayetlerin geri planýndaki sebep, Müslümanlara saldýrý ve yurtlarýndan çýkarýlma giriþimidir. Bu eyleme karþýlýk Müslümanlarýn kendilerini savunmasý hak olmuþ olur. Ve savaþ vuku bulduðunda da insanlar birbirine çiçek vermez, ölmemek için öldürürler. Ve baþta bulunan kumandan da savaþta maðlup olmamak için askerlerini yüreklendirir.

Allah, sizinle din konusunda savaþmayan, sizi yurtlarýnýzdan sürüp-çýkarmayanlara iyilik yapmanýzdan ve onlara adaletli davranmanýzdan sizi sakýndýrmaz. Çünkü Allah, adalet yapanlarý sever. (Mümtehine Suresi, 8) buyurarak, Müslümaný yurdundan çýkarmaya çalýþmayan ve savaþmayana adaletli olunmasý ve iyilik yapýlmasýný emreder.

Mehtap Gözükan

https://www.facebook.com/MehtapGozukan

https://twitter.com/MehtapGozukan