Efendim;
Ey Benim Efendim;
Küçüçük bir çocuktum ,küçücük;
Töresi batasıca zamanede,Baba evinden, kız çocuğunu
Bir an önce çıkarma,başlık parası zamanıydı…
Ondördünde ,daha şalvarlarımı bile giyemezken
Çaldınız babamın kapısını..(daha açılmadan Afrika menekşeleri)
Sende küçüktün ,Efendim ,sende….
Onyedisinde..
Biliyorum;
Annen hasta idi ve bakılması gereken en az dört kardeşin
Sağılması gereken hayvanlarınız ve biçilmesi gereken
Buğdaylarınız vardı..
Biliyorum,uzak yerden gelmeliydi
Gitmemesi için,Görülmemesi için…
Ondördünde geldim hanenize;
Başında yazma durmayan,Şalvarı belinde durmayan…
Çocuktum efendim,Çocuk…(Daha fışkırmamış ağlayan Gelin)
Hatırlarmısın küçük çocuklarla oyun oynardım da kızardın…
Onbeşinde,onaltısında onyedisinde…
Onyedisinde sana ilk oğlunu verdim
Beyaz tenli;
Bu çocuk neden Esmer değil diye sorduğun …

Efendim;
Benim Efendim;
Sana eşim ,yoldaşım,evimin direği demeyi ne kadar çok isterdim;
Ama asla olmadı/bize yakışmadı
Sen hep Efendi, ben kölen olarak yıllar geçti;
Yaradanın kanunlarına karşı
Günahkar ,zalim …(Açılmayan Arap sümbülüyüm henüz)
Efendim,
Benim Efendim;
Vücudumda ezilmeyen yer kalmadı
Kırılmayan gururum ,patlamayan ar damarım…
Bildiğin bütün insan dövme şekillerini üzerimde denedin,
Bildiğin bütün zulümleri,işkenceleri
Küfürleri,okkalı nikah düşüren küfürleri…

Efendim,
Ah benim Efendim;
Yaradan hakkına itiraf etmeliyim ki
İyi Zulüm eder, iyi döverdin,güzel küfrederdin
Meleklerin haya edeceği cinsten
Bende Senin dediğin gibi;
Beygirler gibi iyi dayanırdım,Bir Beygir gibi…
Vücudunda koca koca Cidağılarla…
Şimdi bazen düşünüyorum da ;
Sanada çok görmüyorum;
Baban ortalıkda yokken, Dedenin kırk yıllık eşini
Nasıl benzettiğini,nasıl her dövüşte
Kafasından kanlar akmadan bırakmadığını görerek büyüdün…
Evliliği böyle öğrendin sende..
‘’Kadını uslandırmak için saçını sıfıra vurmak lazım derdin ya unuttun mu?’’
Babama ne demeli?
Pehlivan babama…
Ve ondan düşen Gavvat kardaşlarıma
Heybetli,Pala bıyıklı babama…
Bir köyün çekindiği Babam…
O neden sessizdi,
Söyliyeyim efendim;
Oda kadınını aynen öyle severdi
Aynen öyle…
Senin gibi,yere batasıcalar…
Düşünüyorum da o devran
Puşt bıyıklı pezevenglerin zamanıymış,
Moda imiş,
Tarz imiş..
Memleketin gerçeği imiş….(Bodrum papatyası ağlamasın)
Efendim,
Benim Efendim;
Puşt bıyıklım,Voyvodam…
Geçenlerde bir yerde dinledim;
Şöyle diyordu Vaiz..
‘’Kadınına zulüm eden bizden değildir’’
‘’Çocuğuna zulüm eden bizden değildir’’
‘’Merhamet etmeyene merhamet edilmez’’
‘’Kadınlarınız ve çocuklarınız size emanettir’’
Sen hangi Camiye gidiyordun efendim?
Senin gittiğin Cumalarda Hoca efendiler ne anlatıyordu ki?
Bir yudum Sevgi ,bir yudum sevgi idi beklediğimiz…
Biliyormusun? ben çok değiştim,biliyorum artık;
Hayat bana da bir şeyler öğretti…
Dışarıda farklı, evinde farklı olmak ;En büyük Münafıklık..
Gündüzleri kadınına her zulmü yapıp
Geceleri kuduz köpekler gibi kadınına saldıran
Ağzından salyalar akarak oh çekenler bir numaralı şerefsizlerdir
O zamanlar kelimeye dökemiyordum,
Şimdi aklım yetiyor artık..(Haykırıyor Otanca çiçeği)
Efendim bir şey daha itiraf etmeliyim ki;
Bir ömrü zulümle geçirip,ağzına gem vurulan beygirler gibi…
Sırf bir dilim ekmek için; Sonra Millet ne der deyip; erkeğin koynuna girenler Fahişedir
O zamanlar kelimeyi bulamamıştım
Artık onuda idrak ettim..(Ah Beyaz Zambak)
Erimdir..döverde,Sever de diyen kaç kişi kaldı ki?
Yaşasın Devletin emeği,yaşasın okumuş kız çocukları…

Efendim,
Benim Efendim;
Lehep kılıklı,Ebu Cehil kavun kokulum
Ben kölen olarak; sana yedi can,
yedi tohum verdim,yedi başak…
Biliyorum, biliyorum…
Önceleri çok güzeldi,
Efendimin beş erkek çocuğu…
Sonradan ne bilecektin ki büyüyecekler ve senin yerin daralacak?
Efendimin piçleri
Pezevengin dölleri
Neden geldiniz dünyaya?
Bak görmüyormusunuz?Puştun yeri daraldı…
Niyetin çocuk dövmek değil,benim,atlıyorum önlerine
Bak işte sana yine gün doğdu efendim….
Sonra ah sonra…Kız çocuğu da neymiş ki?
Hiç erkek adamın kız çocuğu olurmuymuş?
Bak şu Yaradanın ettiğine?
Gerisini söylemeyeyim
Değilmi Efendim…

Efendim ,
Benim Efendim;
Yirmili yaşları mı?
Otuzlu yaşları mı?
Kırklı yaşları mı anlatayım haykırayım…
Dile kolay otuz yıl..
Hep kahır hep zulüm hep çile,
Bin yaşındayım efendim bin yaşında,
Bir hiç uğruna,evli olduğumu desinler diye…

Efendim
Benim Efendim;
Şunuda söylemeliyim ki
O sana erkek diyenler, senin ibretlik akıbetinden sonra,
Dörtnala Eşlerine koştular,çocuklarına;
Hatta rivayetlere bakılırsa karılarının altlarından toplayıp ağızlarına attılar…
Senin için ‘’o bir Deli Dumanlı’’ diyen oruspular
Senden sonra tek vah bile etmediler
Yeni puşt bıyıklılara koştular,durmaksızın;
Ki biliyorum artık ;bir dişinin en büyük hasmı yine bir dişidir…
Oruspularrrrr
Oruspu işte,ismi üzerinde…
Oruspular…

Efendim,
Benim efendim;
Sen gittikten sonra da
Hayat devam etti,bizim hayatımız oldumu ki?
Yarı aç yarı tok
Malum ,büyük şehir,
Altı insanı kurtarmak kolay olmuyor
Yüzümüze yapıştırdığın damga ile
Yaşadık,yaşamak denilirse..
Kömürsüz geçen kışları
Ekmeksiz kaldığımız günleri
Evime düşen yılanları,kör yılanları
Yalnızlığı,sahipsizliği,açmayan çiçekleri
Dilimiz dönmediğinden düştüğümüz rezil durumu
Kapısını açmayı özlediğim köyümü
Ceviz ağacının altını
Suyu azalan çeşmeyi
Öleni, kalanı
Anlatacak değilim…

Efendim ,
Benim Efendim;
Birazdan bende öleceğim
Az bir zaman sonra…
Rabbimden tek dileğim;
Bizi yan yana getirmesin iki cihanda da..
Haklarım varsa onlardan da vazgeçerek;
Bizi yan yana Getirmesin Efendim!
İşte ölüyorum…
Efendim…
Sakın beni karşılama/sen keyfine bak Kara ve süslü Şıllıklarla
Sakın,sakın ruhunun bir köşesinden bile beni geçirme;
Bir Beygir senin için ne anlam ifade eder ki?
Düşen hep yerde kalmıyor Zalım zalım
Yetmedim,yetemedim…
Sana acıyorum,gerçekden…
Sakın…
Efendim…!

Servet Alkan
22.11.2017/malatya