(01)

Bakarak geçer,
Yolların duygusu,
Gitmek ayrı,
Dönmek,
Duydukça,
Çığlıklarını martıların,
Yalnız değilken,
Dağlara yaslanıp,
Yorgunluğunu silmek,
Kelimelerin..

Yeniden doğar her sabah dilim,
Bir kendisi kadar,
Gecenin sessizliğini bozarken,
Işıkların suskunluğu..

Birkaç gün yorgunum,
Dediysem,
Üşümüştür düşlerim,
Ayrılık olmasa,
Olur muydu ölüm..

Böyle daha güzel şimdi,
Bu sahil kasabası,
Yağmura satarken düşlerini,
Yalnızlıktan...

(02)

Ne çok zamandı,
Kendini yaşayan,
Ağlarını dikerken balıkçılar,
Ölümün parçaladığı güçsüzlükten,
Dezenfekte edilmemiş bir hayatta,
Barınmazdı zaten umutlar..

Bas bas bağırırdı sessizce,
Adamın biri,
Oturduğu yerden,
Birkaç gün daha buradayım,
Ben olmasamda,
Ayakta,
Yarın için..

Beklemek vardı oysa,
Boşaldığında odaları,
Kapılarda,
Gecesiz..

(03)

Başımı yastığa bıraktığım sıcaklık,
Örterken üzerimi düşlerin,
Menteşesi kırık bir pencerenin,
Buğusunda,
El yordamıyla kapanır gözlerin..

Parmak izlerim duruyormu halen,
Durması gereken yerde,
Şimdi bensiz,
Nasıl durursa ellerin..

(04)

Okudum sonra,
Aldırmayanı oynayan kelimeleri,
Dudaklarından,
Mührünü vururken bakışların,
Üşüyen tenime..

Öylece kalmalıydım orada,
Zamansız,
Tükenmek bilmeksizin,
Ne kadar seversem,
O kadar ölürdüm,
Yalansız..

(05)

Sonrasına geçtik gecenin,
Yollarında,
Uzayan düşlerle,
Belki yarın...