Evrim teorisi, Charles Darwin'in 19. yüzyılda geliştirdiği, canlıların ortak bir atadan türediğini savunan bir masalsı kuramdır. Ancak, bu teorinin en zayıf noktalarından biri, fosil kayıtlarının bu iddiayı desteklememesi olmuştur. Fosil bilimciler, yeryüzündeki canlıların geçmişteki dönüşüm süreçlerini incelemek için milyonlarca fosili analiz etmiş, ancak ara-geçiş formu olarak adlandırılan canlıların fosillerine rastlayamamıştır. Bu durum, evrim teorisinin bilimsel geçerliliğini sorgulayan önemli bir delil olarak karşımıza çıkmaktadır.
Evrim teorisine göre, balıklardan sürüngenlere, sürüngenlerden kuşlara uzanan bir dönüşüm süreci yaşanmış olmalıdır. Bu süreçte, yarı balık-yarı sürüngen veya yarı sürüngen-yarı kuş gibi sayısız ara formun yaşamış olması gerekmektedir. Ancak yapılan kazılar ve bilimsel çalışmalar, türlerin ani bir şekilde, eksiksiz ve kusursuz bir yapıyla ortaya çıktığını göstermektedir.
Charles Darwin bile bu sorunu fark etmiş ve "Teorinin Zorlukları" adlı bölümünde şu soruyu sormuştur:
“Eğer gerçekten türler öbür türlerden yavaş gelişmelerle türemişse neden sayısız ara geçiş formuna rastlamıyoruz? Neden bütün doğa bir karmaşa halinde değil de tam olarak tanımlanmış ve yerli yerinde?”
Bu sorunun cevabı, evrim teorisinin temel varsayımlarının aksine, fosil kayıtlarının türlerin yaratılışını işaret ettiğini göstermektedir.
Fosil kayıtları incelendiğinde, her türün kendi özellikleriyle bir anda ortaya çıktığı görülmektedir. Balıklar, böcekler, sürüngenler ve kuşlar gibi canlılar, ilk fosillerinde bile günümüzdeki anatomik yapılarından farklı değildir. Örneğin, ünlü paleontolog Derek W. Ager, fosil kayıtlarında türlerin sürekli bir geçiş süreci yerine ani bir şekilde ortaya çıktığını şu sözlerle ifade etmiştir:
“Fosil kayıtlarını detaylı olarak incelediğimizde, türler ya da sınıflar seviyesinde olsun, sürekli olarak aynı gerçekle karşılaşırız; kademeli evrimle gelişen değil, aniden yeryüzünde oluşan gruplar görürüz.”
Bu durum, fosillerin evrim teorisini desteklemek yerine yaratılış fikrini güçlendirdiğini göstermektedir. Nitekim, Kur'an-ı Kerim de bu yaratılışı açık bir şekilde ifade etmektedir:
"O, yaratan, yoktan var eden, şekil veren Allah'tır. En güzel isimler O'nundur. Göklerde ve yerde olanlar O'nu tesbih eder. O, mutlak güç sahibidir, hüküm ve hikmet sahibidir." (Haşr Suresi, 24. Ayet)
Evrim teorisinin en çok tartışılan konularından biri de insanın kökenidir. Darwinist iddialara göre, insan Australopithecus, Homo habilis, Homo erectus ve Homo sapiens gibi dört ana evrimsel aşamadan geçmiştir. Ancak, yapılan bilimsel araştırmalar bu türlerin birbiriyle doğrudan bir ilişkisinin olmadığını göstermektedir. Örneğin, Australopithecus'un yalnızca soyu tükenmiş bir maymun türü olduğu, dünyaca ünlü anatomistler Lord Solly Zuckerman ve Prof. Charles Oxnard tarafından ortaya konmuştur. Ayrıca, Homo habilis ve Homo erectus’un farklı bölgelerde aynı zaman diliminde yaşadığı kanıtlanmıştır. Bu durum, evrimsel bir bağ kurulamayacağını açıkça göstermektedir.
Kur'an-ı Kerim, insanın yaratılışını şu şekilde ifade eder:
"Andolsun, insanı kuru bir çamurdan, şekillenmiş bir balçıktan yarattık." (Hicr Suresi, 26. Ayet)
Bu ayet, insanın yaratılışının tesadüfler veya aşamalı bir evrimsel süreçle değil, ilahi bir planla gerçekleştiğini vurgulamaktadır.
Douglas J. Futuyma gibi evrimciler, yaratılış ve evrimi canlıların kökenine dair iki temel açıklama olarak değerlendirir. Futuyma, evrimi reddeden fosil bulgularının yaratılışı güçlü bir şekilde desteklediğini ifade eder.
"Canlılar dünya üzerinde ya tamamen mükemmel ve eksiksiz bir biçimde ortaya çıkmışlardır ya da böyle olmamıştır. Eğer böyle olmamışsa, bir değişim süreci sayesinde kendilerinden önce var olan bazı canlı türlerinden evrimleşerek meydana gelmiş olmalılar. Ama eğer eksiksiz ve mükemmel bir biçimde ortaya çıkmışlarsa, o halde sonsuz güç sahibi bir akıl tarafından yaratılmış olmaları gerekir."
Kur'an-ı Kerim’de de bu gerçek şu şekilde açıklanır:
"Gökleri ve yeri bir örnek edinmeksizin yaratandır. O, bir şeyin olmasını dilediğinde ona sadece 'Ol' der, o da hemen oluverir." (Bakara Suresi, 117. Ayet)
Fosil kayıtları, evrim teorisinin bilimsel bir dayanağı olmadığını, türlerin yaratılışını işaret eden güçlü kanıtlar sunduğunu göstermektedir. Türlerin eksiksiz ve mükemmel bir şekilde bir anda ortaya çıkması, evrim teorisinin varsayımlarını çürütmekte, yaratılış fikrini ise güçlendirmektedir.
Bilimsel bulgular ve ilahi öğretiler bir araya geldiğinde, yaratılışın, evrimin öne sürdüğü tesadüfi süreçlerden çok daha tutarlı ve mantıklı bir açıklama sunduğu anlaşılmaktadır. Allah’ın yaratmadaki hikmetini anlamak ve bu deliller ışığında düşünmek, insana hem bilimsel hem de manevi bir derinlik kazandıracaktır.