İnsan özgür doğar, ama her yanı zincire vurulmuştur. -Rouesseau |
|
||||||||||
|
Benim üç ustam var: Biri toprak oldu 1963 Yaz’ında, biri etiyle kemiğiyle yanı başımda, biri ise bütün zaaflarıyla göğüs kafesimin içinde. Sev! Diyor üçü de... Çünkü biliyorum hayat, benim dışımda akıyor. Ama hayatın bütün gücü ellerimde. Buna rağmen bütün hayatın biranda durduğunu söylüyorum size. Fırtınalı güz günlerinde dahi yaprakların kımıldamadığını... İşte bendeki evrenin gücü de bu, güçsüzlüğü de... Dedi Daha Senden Gayri Aşık Mı Yoktur Nedir Bu Telaşın Vay Deli Gönül Hele Düşün Devr-İ Adem’ Den Beri Neler Gelmiş Geçmiş, Say Deli Gönül Dedim Bugünlerde ölümden bahsediyorum sürekli. Ben bilmez miyim sanıyorsunuz “ölecem” diyen adam ölmez. Unuttuğunuz bir şey var, ben geceleri ölüyorum. Sabahları yeniden doğuyorum. Kulak verin bana: Bu akşam yeniden ölüyorum. Yarın doğmak üzere. Bilakis yarın olasılık dahilinde görebilmek O’nu. Dedi Şu Fani Dünyada Umudunu Yüz İnanmazsan Var Kitaba Yüz Be Yüz Evin Mezaristan , Malın Bir Top Bez Daha Duymadınsa Duy Deli Gönül Dedim Güz fırtınası aklımı uçuruyor, yapraklar dökülüyor gözlerimde. Karıncalar için için toprağı oyuyor. Bir Usta’m diyor ki, diret sevdiğinde... Bir Usta’m diyor ki, yüreğine taş bas gerektiğinde. Üçüncü Usta’m cahil, yoklayamaz özünü... Dedi Günde Bir Yol Duman Çöker Serime Elim Ermez Gidem Kisbü Karıma Kendi Bildiğine Doğrudur Deme Var İki Kamile Sor Deli Gönül Dedim Ben var mıyım? Yokluğum nerede başlıyor? Birkez dokunabildim yarin saçlarına. Sonra sazımın teline. O’nun saçının sesiydi evrene uzanan. Benim ellerimden... Varlığım orada başladı işte, ellerim çürüse de, nasıl coşmuştum o gece, bilecek bütün evren. Dedi Gördüm İki Kişi Mezar Eşiyor Gam Gasavet Gelmiş , Boydan Aşıyor Çok Yaşayan Yüze Kadar Yaşıyor Gelde Bu Dünyayı Yor Deli Gönül Dedim Benim evrenim içimde genişliyor: Aşığım... Taşıyor içimden evrenim. Bırakın ben O’na aşık olayım. Tek arzum evrende daralmamak. Bir de “biz” evrende genişlesek!... Ah bir genişlesek... Ah genişlesek... Ah... Dedi Mevlam Kanat Vermiş Uçamıyorsun Bu Nefsin Elinden Kaçamıyorsun Ruhsati Dünyadan Geçemiyorsun Topraklar Başına Vay Deli Gönül Dedim Volkan Ne Deseler Dinlemiyorsun Sen Senin İçine Sığamıyorsun Serden Geçsen Yardan Geçemiyorsun Tutulup Kalasın Hay Deli Gönül
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © Osman Volkan Şahin, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |