Sıkışmış düşlerin eteğinde,
Bir yanı sancılı hasretlerin koynundan çıkıp,
Gözlerinin sıcağına bıraktım,
Eskimeye yüz tutmuş suskunluğumu..

Sonra ağlamak başladı.
Yer gök gözyaşı oldu arkasından bakarken güneşin çaresizce..
Kötüye dair ne varsa çoğaldı.
Hayalini kaybettim ve gülüşünü ardından...

Yazılanlarım okunuyor uzundur ben bilmeden..
Kırılmış bir kalemden çıkan satırlara dökülüyor çaresiz bir bekleyişin izleri..
Kapanıyor kapılar, yalnızlık uzanıyor her cefakar sevgilinin yanıbaşına..
Yeniden başlıyor zamanın acıtan geçişi...