Gün gelecek susacağım sanırım,
Konuşmadan ayrılacağım aranızdan,
Yazamayacağım belki,
Belki sizlerle aşkı,
Yürekten paylaşamayacağım,
Yani,
Yaşamayacağım belki,

İnsana ne zor gelir bilirmisiniz,
Bilirsiniz,
Gidipte dönememek,
Ne acıdır katran rengine dökülen gecelerde,
Yalnızlık olup,
Kanadı kırık kuşlara kimsesizce özenememek,
Yalnızlık nedir bilirmisiniz,
Yalnızlık olurmusunuz,
Yalnızlık doğarmısınız,
Doğarsınız elbet,
Ve gün gelir,
Gidipte dönmemeye sizde inanırsınız,

Gün gelecek susacağım sanırım,
İçimden kıskandığım tüm aşklarımı silipte,
Güneşin parlak avuçlarına bırakacağım,
Geriye dönüpte,
Her köşesi zamansız sevda yontusu gözlerde,
Ucu yanık bir mektup gibi,
Bende kül olacağım,
O zaman özleyeceğim rüzgarı daha çok,
İlk ben savrulacağım,
O zaman öpeceğim hasret kaldığım dudaklarını sevdalımın,
Belki ben ancak o zaman öleceğim,
Çırpına çırpına içine düştüğüm her aşk yangınımın,

Ve inatla eş olup hayata,
Kardeş olup meydanlarda,
Omuzlarıma darbe gibi düşen her ayrılığın hüznüne,
Diş bileyerek gençliğimden,
Sevdalarımdan,
Aşklarımdan,
Ve sizlerle hiçbirşeyi hayat adına,
Hayat kadar paylaşamamaktan,
Ezikliğini taşıyıpta yüreğimde her yalnızlığımın,
Aşkıma son bir kez olsun dokunamamaktan,
Onu yağmurlarda yalınayak bekleyerek,
Gecelere varamamaktan,
Uyuyamamaktan,
Daha çok özlemeyeceğim hiçbirşeyi,

Ve gün gelecek,
Bende susacağım sanırım,
Konuşmadan ayrılacağım aranızdan,
Sancısız,vedasız,
Bende koparak dalından toprağa düşeceğim,
En azından güleceğim,deneyeceğim birbaşıma,
Gözlerim kapalı,dilimde ismi sevdaların,
Ve göç eden kuşların bıraktığı boş yuvaların gölgesi,
Yüreğim,
Yağmurun sesini katarak düşlerime,
Çoban yıldızı kovalar gibi sahipsizliğimde,
Tarihime mühürlü bıraktığım aşkımdan,
Birtek hayallerinden suskunluğumu götüreceğim,
Ve sen sevdiğim,gitsemde günü gelince,
Ben birtek seni özleyeceğim,
Ve sana her zaman diyeceğim,
Seni hep sevdim,
Olmasamda artık yanında,
Düşündükçe sen,
Ben hep seni seveceğim....